Donald Trump is tegenwoordig president van de Verenigde Staten, maar hij is natuurlijk ook een enorme zakenman. Hij heeft miljoenen op de bank staan en daarnaast nog eens miljarden aan aan investeringen wereldwijd. Wat misschien niet iedereen weet is dat Trump ook verschillende casino's in zijn portefeuille heeft, maar deze gaan niet allemaal goed.
Er is in Las Vegas een Trump Tower, maar dit is alleen een hotel en geen casino. In Atlantic City, een stad zo'n 300 kilometer van New York, had Donald Trump een mooi project genaamd Taj Mahal. Dit casino is helaas failliet gegaan in 2014. We gaan op onderzoek uit en uitleg geven hoe een casino failliet kan gaan!
In de jaren 80 is het Taj Mahal gebouwd, maar uiteindelijk is dit door de oorspronkelijke eigenaar nooit echt afgemaakt. Trump was toen al een uitgekookte zakenman en kocht stiekem op de beurs aandelen van het moederbedrijf Resorts. Dit deed hij nadat hij al twee kleinere casino's in bezit had in Atlantic City. Kort na het overlijden van de eigenaar van Resorts in 1986 deed Donald een overnamebod en haalde het bedrijf van de beurs af na Black Monday.
Op dat moment had hij dus ook het nog niet afgebouwde Taj Mahal in zijn bezit, en moest hij de gambling commissionovertuigen dat hij voldoende geld had om dit project af te bouwen. Het antwoord dat hij gaf was legendarisch en past perfect bij deze man: ‘I can, because I'm Donald Trump.'
Zoals Trump is blies hij hier wel hoog van de toren en had hij alle moeite om de financiering van dit project rond te krijgen. Er was al voor een half miljard dollar gebouwd en het was ongeveer half af op dat moment, er moest naar verwachting nog minimaal $800 miljoen bij. Uiteindelijk moest hij geld lenen tegen rentes van bijna 15% en zette hij met dit project zijn status op het spel. Om in de juiste termen te blijven, een enorme GOK!
Trumps plannen voor de Taj Mahal waren nog exorbitanter dan dat die van zijn voorganger en kostten zo'n 1 miljard dollar. Volgens hem was dat wat de bezoekers verwachten, luxe op luxe en het bracht maar minieme extra kosten met zich mee (zo'n 50 miljoen dollar). In de tussentijd kwam er een nieuw bod op Resorts, door Merv Griffin, een televisiepersoonlijkheid. Na wat publiekelijk getouwtrek kwam er een deal uit: Griffin kocht Resorts maar Trump hield Taj Mahal en kreeg hier $12 miljoen voor.
Toen de plannen voor de Taj Mahal ontstonden zou het om een groot casino gaan met een hotel met zo'n 1000 kamers. Nadat Trump het half afgebouwde project in handen kreeg, werd het uiteindelijk een plan voor het grootste en duurste casino ooit gebouwd. Het hotel zou 1250 kamers krijgen, waaronder enorm luxe suites. Het casino zou ruim 1100 vierkante meter groot worden en er zouden zo'n 6500 werknemers nodig zijn. Iedereen is sceptisch en spreekt van een grote fout. De gambling commission spreekt zich uit over de manipulatieve manier waarop Trump het project in handen heeft gekregen. De enige die in het project lijkt te geloven is de man himself.
Maar dan, op 2 april 1990, is het zover en opent Taj Mahal haar deuren. Het wordt het Achtste Wereldwonder genoemd en Michael Jackson treedt op als special guest.
Financieel zit Trump bijna aan de afgrond. Op de Taj Mahal en de twee andere casino's die Trump op dat moment bezit, zit een gezamenlijke hypotheek van $1,3 miljard, en hij heeft nog andere schulden openstaan ter waarde van $2,1 miljard. Alleen al op de schuld voor de Taj Mahal betaalt hij een kleine $100 miljoen per jaar aan rente. De waarde van de man daalt drastisch, volgens hem zelf is hij op dat moment 1,4 miljard dollar waard, Forbes komt op zo'n $500 miljoen en uiteindelijk blijkt het zelfs maar $205 miljoen te zijn.
Het moge duidelijk zijn dat de Taj Mahal bakken geld heeft gekost, nog voordat het openging. En ondanks dat Trump dacht dat dit is wat de bezoekers willen, waren anderen van te voren al sceptisch. Zij voorspelden dat de eerste maanden na de opening het nog goed zou gaan, maar zodra de winter zou vallen in Atlantic City, de problemen zouden beginnen.
Helaas voor Trump kregen de sceptici gelijk. In augustus 1991, een paar maanden na de opening, werden de eerste barsten al duidelijk zichtbaar. Trump had moeite om zijn hoofd financieel boven water te houden en accountants rekenden uit dat hij voor ongeveer $300 miljoen meer schuld had dan bezittingen (casino's, hotels, kantoorpanden, vliegtuigmaatschappij en privé bezittingen). Toch wist hij nog een lening af te sluiten voor $65 miljoen om de enterprise boven water te houden.
Maar toch, in november 1990, kon hij de rente op de leningen voor de Taj Mahal niet meer betalen. In december kon hij dat ook niet meer voor één van zijn andere casino's, Castle, en hij wendde zich tot zijn vader. Op 17 december liep een advocaat van Fred Trump het Castle casino in met een cheque voor 3,35 miljoen dollar, vulde wat formulieren in en wandelde met $5000 aan chips in een koffertje naar buiten. De volgende dag gebeurde nogmaals hetzelfde, alleen dan voor $150.000 aan chips. Trump gebruikte het geld om de rente over zijn schulden te betalen en de uitwisselingen werden weggeschreven als uitstaande gokaansprakelijkheden. De gambling commission betwijfelde dit en schreef een boete van $65.000 uit.
In maart 1991 liep Trump achter op betalingen voor 1,1 miljard dollar van zijn schuld. Deze schulden betroffen de Taj Mahal, Castle, Trump Palm Beach Corp. en Mar-a-Lago (een spectaculair landgoed in Florida). Bijna al zijn bezittingen waren gefinancierd met externe leningen, zoals bouwfinancieringen en hypotheken. Ook zijn levensstijl kostte bakken met geld. In juli 1991 was hij dan ook door al zijn financiële bronnen heen en op 16 juli vraagt hij faillissement aan voor Taj Mahal.
Op 28 augustus werd het faillissement door de rechtbank bekrachtigd, want het zou een ramp zijn als de Taj Mahal bij liquidatie verkocht zou worden. Trump gaf de helft van zijn aandelen in de Taj Mahal op aan de obligatiehouders om zo steun te krijgen om zijn schuld te reorganiseren. Uiteindelijk werd bijna iedereen slachtoffer van het mismanagement van Trump. Van grote bedrijven tot kleinere investeerders maar ook leveranciers van bijvoorbeeld verf, inrichting, eten, limousineservices etc. Iedereen kreeg maar een deel van de openstaande posten betaald.
Toch mogen die niet klagen van Trump. Ja hij onderhandelde op het scherpst van de snede en was niet de aardigste persoon op aarde maar veel mensen hebben geld verdiend dankzij hem, is hij van mening. Anderen denken daar anders over, ik heb de indruk dat het een snel zinkend schip was dat alles en iedereen in de omgeving mee onder water heeft getrokken. Trump zelf heeft met de deal voor elkaar gekregen dat hij over 1 miljard dollar schuld 5 jaar lang geen rente hoefde te betalen.
In maart 1992 vroeg Trump voor zowel Castle als het Plaza casino eveneens faillissement aan. Ook hier gaf hij de helft van zijn eigendom aan degenen die hem geld geleend hadden hiervoor. In ruil hiervoor kreeg hij gunstigere voorwaarden voor het dikke halve miljard schuld dat hij uit had staan. En ondanks dat de gambling commission hem nauwlettend in de gaten hield en hem regelmatig vroegen om rapporten van zijn andere zaken, mocht hij zijn gokvergunning houden. Hij was te groot om te falen volgens de voorzitter.
Uiteindelijk verkocht Trump zijn Princess jacht, Shuttle Airline en andere zaken. Zijn persoonlijke uitgaven werden aan banden gelegd, hij mocht nog ‘maar' $450.000 per jaar uitgeven, dit werd later zelfs verlaagd naar $300.000. Met onder andere deze regel konden de casino's openblijven. Het zou namelijk meer schade opleveren als ze Trump eruit zouden gooien. De nieuwe eigenaar zou een nieuwe gokvergunning moeten aanvragen, wat tijd en geld kost, en de casino's zouden dan tijdelijk helemaal stil liggen. Later heeft Trump nog wel meer zakelijke missers gemaakt. Veelal komt het erop neer dat hij zijn bezittingen financieert met geleend geld waar hij vroeger of later de rente niet meer kan betalen. Dit geldt dus ook voor bijvoorbeeld Trump Shuttle en zijn 5 helikopters die hij ooit had.
De casino's, waaronder Taj Mahal, mochten dus open blijven. Maar toch ging het uiteindelijk mis. Niet vreemd als je hierboven al leest hoe Trump ‘zaken' doet.
In 1997 richtte hij een NV op, Trump Hotels & Casino Resorts. Hieronder viel eerst enkel Plaza Hotel en Casino in Atlantic City. Met de beursgang haalde Trump 140 miljoen dollar op. Daarnaast verkocht hij voor $155 miljoen speculatieve obligaties om een schuld van $88 miljoen af te betalen. De NV kocht vervolgens de andere twee casino's waar Trump nog steeds belang in had (Castle en Taj Mahal). Persoonlijk verdiende hij bijna $900.000 aan die verkoop.
De NV had inmiddels een schuld van $1,7 miljard en de meeste inkomsten gingen naar de rente voor deze leningen. Toch gaf Trump zichzelf in 1996 (bijvoorbeeld) een salaris van $2 miljoen en een bonus van $5 miljoen. In de periode dat Trump aan macht was binnen het bedrijf verloor het $1 miljard maar streek hij zelf miljoenen op aan salarissen en bonussen. Van 1995 tot 2005 daalde de aandelen van $35 naar $0,17.
Op 21 oktober 2004 werd het failllissement aangekondigd om de schulden te structureren, en er werd een doorstart gemaakt onder de naam Trump Entertainment Resorts Holding. Ook hier zouden obligatiehouders weer een deel van de aandelen ontvangen voor een kwijtschelding van een deel van de schuld. Hij stapt ook af als CEO maar blijft wel aan als voorzitter van de Raad van Bestuur.
We konden er op wachten, maar uiteindelijk gingen alle casino's van Trump in Atlantic City dan toch echt failliet. Toen de NV een doorstart maakte als Trump Entertainment Resorts Holdings, kocht het tussen 2006 en 2009 voor $1,7 miljard producten van de andere Trump bedrijven. Zoals voor $1,2 miljoen aan waterflessen van Trump Ice. In 2009 kondigde Trump aan af te treden als voorzitter van de Raad van Bestuur en vier dagen later vroeg Trump Entertainment Resorts Holdings wederom faillissement aan.
Op dat moment had Trump Entertainment Resorts drie bezittingen in Atlantic City: Taj Mahal, Plaza en Marina, waarvan de laatste verkocht werd in 2011. In 2010 verkocht Trump het grootste deel van zijn aandelen, hij hield 10% over. In 2014 ging het bedrijf dan echt (opnieuw) failliet. Trump zelf spande een rechtszaak aan om zijn naam te laten verwijderen van Het Plaza en de Taj Mahal, omdat hij nog slechts 10% aandelen had en het bedrijf niet meer bestuurde.
Het Plaza sloot zijn deuren in 2014 definitief. Trumps Castle werd in 1997 Trumps Marina en dit werd in 2014 voor $38 miljoen gekocht door Landry's Inc. Het is inmiddels bekend onder de naam Golden Nugget Atlantic City. De Taj Mahal, waar het hier allemaal om gaat, ging ook in 2014 definitief failliet en werd in 2016 gekocht door miljardair Carl Icahn. Inmiddels kun je hier weer spelen en slapen en heet het Hard Rock Hotel Casino Atlantic City.
Uiteindelijk heeft Trump een heel imperium op weten te bouwen, van vastgoed (hotels en appartementencomplexen bijvoorbeeld) tot aan televisie. Hij verdient dik geld met naamlicenties (waarbij bedrijven het recht kopen om zijn naam te mogen gebruiken). Hij is dus slechts zijdelings betrokken bij bedrijven als Trump Golf, Trump Chocolate, Trump home etc, ontvangt hier geld voor maar loopt zelf geen enkel financieel risico.
Ten tijde van zijn kandidatuur in wat uiteindelijk zou leiden tot de verkiezing tot president van de USA, zei hij zelf een vermogen van 7 miljard dollar te hebben (in 2012). Forbes schatte hem in 2015 in op $4,1 miljard. Hij zelf kwam toen op 8 miljard dollar. De toezichthouders van de verkiezingen kwamen met andere bedragen: een vermogen van $1,4 miljard, inclusief minimaal $70 miljoen aan aandelen en een schuld van minstens $265 miljoen.
Al met al kunnen we stellen dat de Donald mooie praatjes heeft en daarmee weet te krijgen wat hij wil (tot aan het presidentschap aan toe!), maar dat hij zakelijk gezien nogal eens hoog van de toren blaast en dat uiteindelijk niet waar kan maken. Er kleeft een rits aan faillissementen aan zijn kont. Hij leent geld bij het leven en liegt vooral consequent over wat hij waard is. En dat is dan de machtigste man ter wereld. Well done, United States of America!