Spring naar bijdragen

once in a lifetime trip naar Vegas (26-09/07-12)


coolos15

Aanbevolen berichten

11 uur geleden zei coolos15:
15 uur geleden zei Reno:
Super super super. Wat ga je doen als je terug bent in NL?

Ik ga gewoon weer mijn studie oppakken en verder met tennis. Daarnaast weer online pokeren en misschien af en toe het Holland Casino in. Maar studie komt op de eerste plaats

En dat is precies een van de grote redenen dat Rick zo succesvol in Vegas is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag vertrekt onze Vegas held weer. Wat een geweldige avonturen en heb ik genoten zijn van al zijn verhalen (in de speciale app groep), de backing deals, foto's en zijn enthousiasme. Rick zal ongetwijfeld Vegas nog wel een keer gaan aandoen aangezien het virus over een paar weken/maanden hem zal pakken. Je komt er nooit meer vanaf maar je kan terug kijken of ongetwijfeld een van de leukste periodes van je leven. Ook de mensenkennis die je hebt opgedaan en de levens ervaringen zijn onbetaalbaar. Je hebt mensen geïnspireerd en nu moet ik dagelijks aanhoren dat onze lieve @jordi22 dit ook wilt gaan doen. Als ik later ook oud en versleten ben ga ik dit ook doen Rick!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

7 minuten geleden zei TheGreatOne:

Vandaag vertrekt onze Vegas held weer. Wat een geweldige avonturen en heb ik genoten zijn van al zijn verhalen (in de speciale app groep), de backing deals, foto's en zijn enthousiasme. Rick zal ongetwijfeld Vegas nog wel een keer gaan aandoen aangezien het virus over een paar weken/maanden hem zal pakken. Je komt er nooit meer vanaf maar je kan terug kijken of ongetwijfeld een van de leukste periodes van je leven. Ook de mensenkennis die je hebt opgedaan en de levens ervaringen zijn onbetaalbaar. Je hebt mensen geïnspireerd en nu moet ik dagelijks aanhoren dat onze lieve @jordi22 dit ook wilt gaan doen. Als ik later ook oud en versleten ben ga ik dit ook doen Rick!

Je leeft nu ! Ik hoop dat je heel oud mag worden, maar wie weet het zeker ? 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

9 minutes ago, TheGreatOne said:

Vandaag vertrekt onze Vegas held weer. Wat een geweldige avonturen en heb ik genoten zijn van al zijn verhalen (in de speciale app groep), de backing deals, foto's en zijn enthousiasme. Rick zal ongetwijfeld Vegas nog wel een keer gaan aandoen aangezien het virus over een paar weken/maanden hem zal pakken. Je komt er nooit meer vanaf maar je kan terug kijken of ongetwijfeld een van de leukste periodes van je leven. Ook de mensenkennis die je hebt opgedaan en de levens ervaringen zijn onbetaalbaar. Je hebt mensen geïnspireerd en nu moet ik dagelijks aanhoren dat onze lieve @jordi22 dit ook wilt gaan doen. Als ik later ook oud en versleten ben ga ik dit ook doen Rick!

Pas als je oud en versleten bent?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik zit op dit moment alweer in Nederland achter mijn computer en het hele avontuur is alweer voorbij. De laatste paar dagen heb ik nog veel gedaan om mijn pokerchallenge van 120 uur te halen en ik kan met een voldaan gevoel zeggen dat het me inderdaad gelukt is. Na 10 dagen spelen heb ik 121 uur op de teller staan met een winst van 6000$. Ik heb wel eens slechtere challenges aangenomen. Een klein smetje op deze serie zijn dag 8 en 9 geweest, mijn enige 2 verliesdagen in deze challenge. Dag 8 zat vol met beats, slechte situaties en toch ook wel een aantal slechte keuzes. Ik verloor hier helaas 400$ en op dag 9 wilde de winst ook niet vlotten. Dit had misschien wel te maken met het feit dat de games in het Bellagio door de 5-diamond classic waren gesloten en ik daardoor uiteindelijk op de 1-2 PLO tafel in het Aria terechtkwam. Ik weet 100% zeker dat ik op de lange termijn een winstgevende speler ben op dat limiet, maar het is nou eenmaal erg swingy. Ik verloor dan ook 600$ na een hoop slechte situaties en dat is helaas niet anders. 

Op mijn laatste dag had ik besloten om een afscheidsetentje te doen bij Sakana, mijn favoriete sushitent. 5 Vegas vrienden gingen mee en het was echt een topetentje. Daarna pakte ik snel mijn koffer in om daarna mijn laatste sessie van deze reis te maken. Ik werd wel een beetje sentimenteel toen ik door het Bellagio liep, want het voelde ook echt als een laatste keer spelen. Ik kwam gelukkig wel in 1 van mijn beste tafels van de reis terecht en het leek een mooie avond te worden. Binnen een uur stond ik al 600$ winst en alles liep op rolletjes. Toen ging het echter steeds minder en binnen een paar uur moest ik zowaar 100$ op tafel leggen om weer naar 500$ bij te kopen. Niet veel meer dan 5 minuten na die extra 100$ was er echter goed nieuws. Er kwam een nieuwe speler en het was heel duidelijk dat die kwam om te gokken. Elke hand speelde hij alsof hij de nuts had en ik had goede hoop eindelijk een keer van zo'n maniak te kunnen profiteren. Ik kon zowaar ook links naast hem zitten en was klaar voor een mooie sessie. Na een paar handen niet veel te hebben gespeeld, kreeg ik KQs op de BTN in mijn handen gedrukt. De maniak maakte het preflop 50$ en ik besloot te callen. Met mij waren er nog 2 anderen die callden en de pot was dus al 200$. De flop was J98 en een speler bette 50$. De maniak callde en ik besloot op de grens van een fold toch nog 1 kaart te zien. In de hoop voor een T keek ik hoe de kaart werd omgedraaid en ondanks dat het geen T was, kreeg ik van de K ook geen slecht gevoel. De speler die 50$ inzette checkte en de maniak zette meteen 300$ in. Ik twijfelde geen moment en ging all in eroverheen. De andere speler folde en ondanks de A op de river pakte ik de pot van 1050$ op en zag de avond er opeens heel anders uit. 

Ondertussen was ik ook een beetje met de maniak aan de praat geraakt(want ik blijf toch een prater;)) en hij vertelde dat hij een restaurant en een stripclub bezitte in het Oostenrijkse Sölden. Heel toevallig was ik eerder dit jaar nog in Sölden geweest en nog toevalliger was het feit dat ik 2 keer heb gegeten in zijn restaurant, omdat mijn vader dat toch zo'n leuke tent vond. Ik pakte de foto van de betreffende avond erbij en we raakten in een erg leuk gesprek. De man bleek behoorlijk wat geld te hebben en het spelen op de 2-5 tafel was voor hem niet meer dan wisselgeld. Door het gesprek gunde hij me volgens mij nog wat extra actie, want ik won nog 2 keer een buyin van 500$ van hem waar hij heel erg twijfelachtige handen preflop all in callde. na een paar handen vond hij het toch wel mooi geweest en verliet hij de tafel. Ik zat ondertussen met 2100$ aan tafel en zo was mijn laatste dag een mooie afsluiter. Omdat ik toch nog wat uren nodig had voor mijn challenge en ik al van tevoren had besloten om een nachtje door te halen, wist ik al dat ik niet voor 8 uur in de ochtend van de tafel zou gaan. 

De tafel veranderde iets en er kwamen een paar betere en ook wat vagere spelers bij. Bij de nieuwe spelers zat ook Tommie, een Nederlandse pokerprof uit Groningen die ik tijdens mijn challenge heb ontmoet aan de tafels. Superaardige kerel en we besloten samen een paar drankjes op mijn laatste dag te drinken. We praatten een hoop in het Nederlands en werden daar regelmatig door de dealer op gewezen. We hadden alleen echt geen zin om alleen Nederlands te praten en dus antwoordden we elke keer in koor dat we gewoon Engels aan het praten waren, maar dat we niet zo goed waren. Na een paar waarschuwingen(eerlijk toegegeven niet veel meer dan 1 keer) waren we er klaar mee en besloten we alleen nog maar Engels te praten met uitzondering van elk laatste woord van de zin. Daar pakten we dan een Nederlands woord voor, zodat de dealer en ook de rest van de spelers geen idee meer hadden. Mede door de drank en het weinige slapen kwamen we in een lachkick en elke zin resulteerde in een schaterlach van ons allebei.

Voor de liefhebbers van de details zal ik een paar voorbeelden noemen: 

- I really need to pick up a goede hand

- Do you know when we can order a drankje

- I'm trying to think erover na

- You guys need to ontspan

 

Jullie snappen de strekking wel, het was niet bijzonder hoogstaand, maar we hadden het in ieder geval erg naar onze zin. Na een paar malibu 7-up(mijn favoriete mixdrankje) vond ik het zelfs nodig om een serveerster uit te dagen om een 1-dollarchip te vangen met haar fooienbeker. Helaas voor mij stond ze stil en was er weinig hulp van haar kant om dit tot een succes te maken. Gelukkig voor mij had ik het licht gezien en gooide ik in mijn 2de poging de chip precies in haar fooienbeker van een goede 5 meter afstand. Er kwam luid gejuich van alle kanten(lees: van Tommie en mij) en deze sessie werd echt onvergetelijk. Helaas voor mij vonden de andere spelers het nodig om een paar extreme moves te maken als ik in de pot zat, waardoor ik wel een gedeelte van de winst nog kwijtraakte, maar met een 1200$ winst op de laatste dag mag ik niet anders dan tevreden terugkijken op mijn laatste sessie.

Ik zal trouwens nog een laatste post gaan plaatsen waarin ik een samenvatting van de hele reis geef, inclusief wat ik nou allemaal aan deze reis heb gehad, wat ik verder wil gaan doen en hoe deze reis mijn leven heeft beïnvloed. Dat zal een vrij lange post gaan worden, dus ik ga ervanuit dat die nog een paar dagen op zich laat wachten.

bewerkt door coolos15 (bekijk bewerkingshistorie)
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op 8-12-2017 om 17:33 zei coolos15:

Ik zit op dit moment alweer in Nederland achter mijn computer en het hele avontuur is alweer voorbij. De laatste paar dagen heb ik nog veel gedaan om mijn pokerchallenge van 120 uur te halen en ik kan met een voldaan gevoel zeggen dat het me inderdaad gelukt is. Na 10 dagen spelen heb ik 121 uur op de teller staan met een winst van 6000$. Ik heb wel eens slechtere challenges aangenomen. Een klein smetje op deze serie zijn dag 8 en 9 geweest, mijn enige 2 verliesdagen in deze challenge. Dag 8 zat vol met beats, slechte situaties en toch ook wel een aantal slechte keuzes. Ik verloor hier helaas 400$ en op dag 9 wilde de winst ook niet vlotten. Dit had misschien wel te maken met het feit dat de games in het Bellagio door de 5-diamond classic waren gesloten en ik daardoor uiteindelijk op de 1-2 PLO tafel in het Aria terechtkwam. Ik weet 100% zeker dat ik op de lange termijn een winstgevende speler ben op dat limiet, maar het is nou eenmaal erg swingy. Ik verloor dan ook 600$ na een hoop slechte situaties en dat is helaas niet anders. 

Op mijn laatste dag had ik besloten om een afscheidsetentje te doen bij Sakana, mijn favoriete sushitent. 5 Vegas vrienden gingen mee en het was echt een topetentje. Daarna pakte ik snel mijn koffer in om daarna mijn laatste sessie van deze reis te maken. Ik werd wel een beetje sentimenteel toen ik door het Bellagio liep, want het voelde ook echt als een laatste keer spelen. Ik kwam gelukkig wel in 1 van mijn beste tafels van de reis terecht en het leek een mooie avond te worden. Binnen een uur stond ik al 600$ winst en alles liep op rolletjes. Toen ging het echter steeds minder en binnen een paar uur moest ik zowaar 100$ op tafel leggen om weer naar 500$ bij te kopen. Niet veel meer dan 5 minuten na die extra 100$ was er echter goed nieuws. Er kwam een nieuwe speler en het was heel duidelijk dat die kwam om te gokken. Elke hand speelde hij alsof hij de nuts had en ik had goede hoop eindelijk een keer van zo'n maniak te kunnen profiteren. Ik kon zowaar ook links naast hem zitten en was klaar voor een mooie sessie. Na een paar handen niet veel te hebben gespeeld, kreeg ik KQs op de BTN in mijn handen gedrukt. De maniak maakte het preflop 50$ en ik besloot te callen. Met mij waren er nog 2 anderen die callden en de pot was dus al 200$. De flop was J98 en een speler bette 50$. De maniak callde en ik besloot op de grens van een fold toch nog 1 kaart te zien. In de hoop voor een T keek ik hoe de kaart werd omgedraaid en ondanks dat het geen T was, kreeg ik van de K ook geen slecht gevoel. De speler die 50$ inzette checkte en de maniak zette meteen 300$ in. Ik twijfelde geen moment en ging all in eroverheen. De andere speler folde en ondanks de A op de river pakte ik de pot van 1050$ op en zag de avond er opeens heel anders uit. 

Ondertussen was ik ook een beetje met de maniak aan de praat geraakt(want ik blijf toch een prater;)) en hij vertelde dat hij een restaurant en een stripclub bezitte in het Oostenrijkse Sölden. Heel toevallig was ik eerder dit jaar nog in Sölden geweest en nog toevalliger was het feit dat ik 2 keer heb gegeten in zijn restaurant, omdat mijn vader dat toch zo'n leuke tent vond. Ik pakte de foto van de betreffende avond erbij en we raakten in een erg leuk gesprek. De man bleek behoorlijk wat geld te hebben en het spelen op de 2-5 tafel was voor hem niet meer dan wisselgeld. Door het gesprek gunde hij me volgens mij nog wat extra actie, want ik won nog 2 keer een buyin van 500$ van hem waar hij heel erg twijfelachtige handen preflop all in callde. na een paar handen vond hij het toch wel mooi geweest en verliet hij de tafel. Ik zat ondertussen met 2100$ aan tafel en zo was mijn laatste dag een mooie afsluiter. Omdat ik toch nog wat uren nodig had voor mijn challenge en ik al van tevoren had besloten om een nachtje door te halen, wist ik al dat ik niet voor 8 uur in de ochtend van de tafel zou gaan. 

De tafel veranderde iets en er kwamen een paar betere en ook wat vagere spelers bij. Bij de nieuwe spelers zat ook Tommie, een Nederlandse pokerprof uit Groningen die ik tijdens mijn challenge heb ontmoet aan de tafels. Superaardige kerel en we besloten samen een paar drankjes op mijn laatste dag te drinken. We praatten een hoop in het Nederlands en werden daar regelmatig door de dealer op gewezen. We hadden alleen echt geen zin om alleen Nederlands te praten en dus antwoordden we elke keer in koor dat we gewoon Engels aan het praten waren, maar dat we niet zo goed waren. Na een paar waarschuwingen(eerlijk toegegeven niet veel meer dan 1 keer) waren we er klaar mee en besloten we alleen nog maar Engels te praten met uitzondering van elk laatste woord van de zin. Daar pakten we dan een Nederlands woord voor, zodat de dealer en ook de rest van de spelers geen idee meer hadden. Mede door de drank en het weinige slapen kwamen we in een lachkick en elke zin resulteerde in een schaterlach van ons allebei.

Voor de liefhebbers van de details zal ik een paar voorbeelden noemen: 

- I really need to pick up a goede hand

- Do you know when we can order a drankje

- I'm trying to think erover na

- You guys need to ontspan

 

Jullie snappen de strekking wel, het was niet bijzonder hoogstaand, maar we hadden het in ieder geval erg naar onze zin. Na een paar malibu 7-up(mijn favoriete mixdrankje) vond ik het zelfs nodig om een serveerster uit te dagen om een 1-dollarchip te vangen met haar fooienbeker. Helaas voor mij stond ze stil en was er weinig hulp van haar kant om dit tot een succes te maken. Gelukkig voor mij had ik het licht gezien en gooide ik in mijn 2de poging de chip precies in haar fooienbeker van een goede 5 meter afstand. Er kwam luid gejuich van alle kanten(lees: van Tommie en mij) en deze sessie werd echt onvergetelijk. Helaas voor mij vonden de andere spelers het nodig om een paar extreme moves te maken als ik in de pot zat, waardoor ik wel een gedeelte van de winst nog kwijtraakte, maar met een 1200$ winst op de laatste dag mag ik niet anders dan tevreden terugkijken op mijn laatste sessie.

Ik zal trouwens nog een laatste post gaan plaatsen waarin ik een samenvatting van de hele reis geef, inclusief wat ik nou allemaal aan deze reis heb gehad, wat ik verder wil gaan doen en hoe deze reis mijn leven heeft beïnvloed. Dat zal een vrij lange post gaan worden, dus ik ga ervanuit dat die nog een paar dagen op zich laat wachten.

Krijg je toch weer een mooie lach van op je gezicht ?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is alweer voorbij, schlüss, afgelopen, klaar, verleden tijd. Mijn reis naar Vegas is alweer veranderd in niet meer dan een herinnering en de werkelijkheid heeft het ondertussen alweer overgenomen. Ondanks dat ik nog geen uren op de universiteit hoef te maken, treft het echte leven in Nederland me toch meer dan ik had verwacht. Verplichtingen maken weer deel uit van mijn leven en de volledige vrijheid die ik voor ruim 2 maanden heb mogen omarmen heeft plaatsgemaakt voor een leven waarin moeten weer bestaat. Waar ik in Vegas overal precies kon doen en laten wat ik wilde en met niets of niemand rekening hoefde te houden, is het terug in Nederland alweer tijd voor een hele hoop "je kan niet alleen maar doen waar je zin in hebt". En ondanks dat ik vergeleken met een gemiddelde Nederlander allesbehalve mag klagen over de vrijheid die ik heb, voelt het toch behoorlijk anders dan mijn avontuur in de sin city. Ik "moet" weer tennissen op bepaalde tijden, ik "moet" op zoek naar een woning in Amsterdam, ik "moet" de hond uitlaten, ik "moet" naar etentjes, ik "moet" mijn internetpoker op orde brengen, ik "moet" vakken inschrijven voor mijn studie. Voor de oplettende lezer is het wel duidelijk dat ik echt niet mag klagen over wat ik moet, want ik denk dat 99% van de Nederlanders zou tekenen voor de kleine hoeveelheid aan verplichtingen die ik hier net opnoem en dat heb ik zelf ook wel door. Binnenkort zal ik weer doorpakken met mijn studie en dan zullen de verplichtingen alleen maar toenemen.

Maar ondanks al deze verplichtingen ben ik zeker niet ontevreden om weer thuis te zijn. De tennissport die al mijn hele leven heeft beheerst, is weer terug in mijn bereik. Ik kan weer met al mijn vrienden van thuis afspreken, ik kan weer spelen met mijn hondje en ik kan weer online pokeren. Want ondanks dat het live pokeren in Vegas me meer heeft gegrepen dan ik van tevoren had verwacht, vind ik het gemak van het thuis spelen achter mijn laptop ook geen straf. Het leven daar was een ervaring die ik nooit zal vergeten en ik weet ook zeker dat ik jaarlijks terug zal gaan, maar toch zie ik mezelf als ik later 40 ben en een gezin heb niet elke dag de strip opgaan om daar mijn inkomen bij elkaar te spelen. Ik ben een van de weinigen die blind tekent voor een leuke 9-5 baan met een baas die je dingen verplicht en mensen die op de meest onmogelijke momenten, onmogelijke dingen van je verlangen. Natuurlijk zal ik als eigenwijze 25-jarige wel kunnen denken dat die vrijheid in Vegas voor lange termijn ook geschikt is, maar ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat het tijdelijk beter is dan permanent. 

Zoals jullie dus wel kunnen lezen, zit ik dus nog een beetje in een tweestrijd. Mijn gevoel wil weer terug naar Vegas, waar ik veel geld kan verdienen en daarmee leuke dingen kan doen en daarnaast een zorgenvrij leven kan leiden. Aan de andere kant heb ik mijn verstand, wat me weer met beide benen op de grond zet. Wat heb ik aan veel geld in Las Vegas, als ik alleen maar aan het sparen ben daar. Elke keer als ik namelijk wat verdien, denk ik eraan wat ik in Nederland met dat geld kan doen. En zoals ik al mijn hele leven heb gedaan, vertrouw ik op mijn verstand en houd ik het bij 1 keer per jaar afreizen naar de stad die mijn hart heeft gestolen. Het was prachtig om die periode te kunnen hebben meegemaakt zoals ik dat heb gedaan, maar het is na 25 jaar eindelijk tijd om volwassen te worden. Mijn rechtenstudie komt vanaf nu op de eerste plaats en ik ga proberen een mooie carrière op te bouwen. Natuurlijk zal ik fanatiek blijven pokeren in mijn vrije tijd en ook tennis zal ik zeker niet achterwege laten, maar als het erop aankomt, zal dit dus plaats moeten maken voor mijn studie. 

 

Naast de samenvatting hoe het na de reis met me gaat, heb ik ook wat verzoekjes gekregen om nog even een leuke samenvatting te maken van de hele reis en daarnaast terug te kijken op mijn doelen en of ik die gehaald heb. Dat zal ik dan ook zeker niet achterwege laten. Zoals jullie in het eerste bericht kunnen hebben lezen was ik niet alleen geïnteresseerd in het pokeren, maar ook zeker in de levenswijze die bij het wonen in Vegas komt kijken. Ik kan mezelf zeker beschrijven als een open persoonlijkheid en ik denk dat het open staan voor nieuwe mensen, de assertiviteit van het beginnen met een gesprek en daarnaast ook het hebben van een leuk gesprek mijn voornaamste kwaliteiten zijn geweest om de reis qua beleving zo'n succes te hebben gemaakt. Al in de eerste week had ik 4 telefoonnummers van onbekenden in mijn lijst staan en bracht ik veel tijd door met David(een andere Nederlandse pokerspeler). Via David kwam ik uiteindelijk in contact met William, degene die mij een aantal keer heeft kunnen helpen met gratis of goedkope hotelkamers en daarnaast is William ook echt een vriend van me geworden die ik altijd kan bereiken als ik een keertje terugkom naar Vegas.

Als klap op de vuurpijl kreeg ik natuurlijk een andere woning aangeboden via Chris, waar ik uiteindelijk de rest van mijn reis heb doorgebracht. Ik heb me dat tijdens de reis niet zo goed beseft, maar hierdoor was ik niet meer alleen in de stad, maar had ik gewoon een reisgenoot. Een reisgenoot die de stad op zijn duimpje kent, open staat voor een heleboel leuke activiteiten en daarnaast gewoon een ontzettend leuke vriend voor me is geweest. Als ik minder extrovert zou zijn, had ik in die eerste week nooit een band met zowel Chris, David als William opgebouwd en had ik waarschijnlijk het grootste deel van deze reis veel eenzamer moeten doorbrengen. Natuurlijk speelt geluk hier ook zeker een rol, want niet iedereen die extrovert is en een leuk gesprek gaande kan houden krijgt zomaar een top slaapplaats aangeboden.

Maar om even terug te komen op het doel om vooral het leven van Vegas ook echt mee te maken, ben ik daar voor mezelf met vlag en wimpel voor geslaagd. Door het samenwonen met een echte local, heb ik een heleboel plekken in Vegas gezien die allesbehalve toeristisch zijn en heb ik ook een kijkje gekregen in het leven van iemand die in Las Vegas woont. Het was heel bijzonder om de stad achter de feesten, het gokken en de stripclubs van dichtbij mee te maken zonder op die voorgaande 3 te moeten hebben ingeleverd. Wat mij het meeste bij zal blijven is toch wel de levenswijze die daar op lange termijn nog steeds bij komt kijken en wat door mijn huisgenoot op de volgende wijze prachtig werd verwoord: "De ochtend wordt in Vegas niet bepaald door de opkomst van de zon, maar alleen door de tijd waarop je wakker wordt". Met als uitleg dat casino's er op elke minuut van de dag van binnen exact hetzelfde uitzien door zowel het gebrek aan ramen als de constante playlist die zowel om 7 uur in de ochtend als 10 uur in de avond dezelfde muziek afspeelt was ik meteen overtuigd. Deze hele discussie begon overigens nadat Chris om 5 uur in de middag aangaf geen sushi als ontbijt te willen eten. En juist dat geeft voor mij de echte sfeer van Vegas weer.

Maar of Vegas dan alleen maar fantastisch was, natuurlijk niet. Elke plek heeft zo zijn voordelen en nadelen. En omdat ik altijd erg positief en optimistisch ben ingesteld, heb ik niet zoveel last van nadelen. Maar voor deze keer zal ik de nadelen nog wel even aangeven. Zo was het erg apart om elke nacht terug naar huis te lopen. De hoeveelheid zwervers die van ontzettend weinig leven en in koude nachten niet eens een deken hebben om zich warm mee te houden was erg verdrietig om te zien. Ik heb dan ook regelmatig een gedeelte van mijn maaltijd met ze gedeeld of een kleine financiële bijdrage gedaan om ze een hart onder de riem te steken. Ook het passeren van de 65-plussers die hun pensioen er op de slotautomaten doorheen jagen, ging me aan het hart. Met doorlopen ogen zaten ze als zombies zonder te genieten op play te klikken. 0 plezier haalden ze eruit en des te meer geld verloren ze eraan. Erover treuren lost het probleem toch niet op, dus heb ik tijdens de reis maar genegeerd. Maar zoals ik al zei ben ik positief en optimistisch ingesteld en zal ik het hier maar bij laten, van meer nadelen noemen wordt niemand beter.

Als laatste onderdeel hiervan, is het me echt opgevallen dat de meeste pokerspelers ontzettend egocentrisch zijn. Iedereen geeft alleen om zichzelf. Als je er verder niet over nadenkt, zie je het nog niet zo snel, maar als je een tijd in het wereldje meeloopt des te beter. Aan het begin van de reis viel het me al op dat er ontzettend weinig mensen waren die elkaar begroetten, een praatje maakten of samen ergens naar toe liepen om te gaan eten of iets anders te doen. Alleen een hoop toeristen die met een groepje waren afgereisd gingen nog wel eens met elkaar ergens naar toe of kwamen even langs om te vragen hoe het met de ander ging, maar verder was het vooral de ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken mentaliteit. Ik merkte dit vooral aan het einde van de reis. Elke dag van mijn laatste week in Vegas, ging ik in de pokerroom eerst even kijken of er mensen waren die ik kende en graag mocht om vervolgens even kort een praatje te maken. Ik bleef dan regelmatig bij een tafel of 2 a 3 even staan voor een paar minuten en ging dan zelf pas spelen. Op de weg naar de cashier begroette ik nog vaak een paar mensen even kort met een zwaaigebaar of een simpele "hey" om vervolgens te gaan zitten. Maar toen ik zelf ging rondkijken, merkte ik dat vrijwel niemand dat verder ook deed. Zo was het aan het einde van de reis dan ook zo dat ik met ongeveer 6 mensen meer contact had dan zij met ieder ander hadden. En dat was dan in het tijdsbestek van 1 maand tijd, terwijl de meesten daar gewoon hun hele leven zitten. Erg interessant om dat zo mee te maken en misschien is dat dan wel het beste teken dat ik op lange termijn niet gelukkig zou worden in deze wereld.

 

Naast het plezier en de ervaring van het leven in Vegas, was er natuurlijk ook het uitgaan. Massa's mooie vrouwen en meisjes stroomden elke avond weer de club uit en in. Opgemaakt alsof hun leven er vanaf hing gingen ze rustig 3 uur in de rij staan om 2 uur te feesten. Dit gold meestal wel voor de evenement met de bekendste wereldsterren, die ik om die reden ook voor het grootste gedeelte gemeden heb. Ik ga liever naar een minder bekende, maar vaak even goede DJ als ik daar niet de hele avond voor in de rij hoef te staan. Ik heb na een mooie hoeveelheid feesten ook zeker wel een favoriete club en dat is bij uitstek XS in het Wynn hotel. Heerlijke feesten, fantastische ervaringen en zo hier en daar een leuke afterparty zijn uiteindelijk een mooie toevoeging aan de reis geweest.

 

Dan de samenvatting van het financiële aspect van de reis, uiteindelijk toch het hoofddoel van dit hele gebeuren. Voor de oplettende lezer en volger van het forum was al duidelijk dat ik als doel had gesteld om in ieder geval quitte te spelen. Dit had ik van tevoren op een bedrag van 5000$ geschat. Om niet arrogant of overmoedig over te komen, had ik mijn echte(maar vrij onrealistische) doel van 14.000$ pokerwinst niet genoemd. Maar al een paar weken voordat de reis over was, had ik ook dit doel al bereikt. Aan het einde van de reis zat ik hier met 21000$ winst zelfs nog een stuk boven. Van tevoren had ik dat bedrag niet eens voor mogelijk gehouden en achteraf weet ik vooral dat dit door mijn overstap naar de 2-5$ tafels is gekomen. Waar ik op internet door vrijwel iedereen werd gewaarschuwd dat 20$ per uur op de 1-2$ tafel al voor bijna niemand was weggelegd, had ik niet eens over een overstap naar de 2-5$ tafels nagedacht. Maar toen ik na mijn eerste maand een paar keer met een laag inkoopbedrag behoorlijk wat succes op dit limiet had geboekt, ben ik nooit meer teruggegaan. Met 200$ per keer inkoop eind oktober, waar ik elke keer zo snel mogelijk uitcashte als ik een redelijke winst had, werkte ik me stukje bij beetje steeds verder op richting het inkopen voor het maximale inkoopbedrag van 500$. 2 weken voor het einde was ik eindelijk in staat om 500$ per keer in te kopen, zonder dat het onverstandig was. In de laatste week van mijn reis voelde het zelfs alsof ik nooit anders had gedaan en legde ik 500$ op tafel alsof het wisselgeld was. Niet dat ik de waarde van geld uit het oog ben verloren, maar ik leerde gewoon steeds beter om de hoeveelheid van het geld geen rol te laten spelen in het maken van de juiste beslissing aan de pokertafel. 

 

Ik kan dus wel zeggen dat ik mijn financiële doel met vlag en wimpel heb behaald en mijn hele visie op pokeren heeft een positieve wending genomen na deze reis. Dit zal ik dan natuurlijk ook nooit vergeten. Ik ga dan ook eindelijk deze reis echt helemaal afsluiten en ik wil daarnaast nog iedereen heel erg bedanken voor het volgen van mijn avontuur, het geeft toch net even een extra dimensie aan zo'n reis als je het met anderen kan delen. Daarnaast wil ik ook nog even Thegreatone persoonlijk bedanken mij hiervoor te hebben uitgenodigd, het was een mooie toevoeging aan de reis. Alle mensen die hebben meegedaan met de inleg voor de toernooien en de cashgame ook bedankt voor de support en het meeleven in de chat. Helaas heb ik alles bij elkaar geen winst kunnen maken in de toernooien, maar ook dat hoort bij het spelletje. Nogmaals iedereen bedankt en ondanks dat dit avontuur nu voorbij is, gaan jullie zeker nog van mij horen op onetime.nl!

Veel liefs,

Rick AKA Coolos15

  • Like 2
  • Thanks 3
Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 1 maand later...

Doe mee aan het gesprek

Je kunt nu posten en later registreren. Als je een account hebt, Meld je nu aan om te posten met je account.

Gast
Reageer op deze discussie...

×   Je hebt opgemaakte inhoud geplakt.   Opmaak verwijderen

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...