Orleans Hotel & Casino Las Vegas

Het Orleans casino ken ik nu al ruim 20 jaar en de eerste x was een bijzondere. De prachtige serveersters met spierballen (van het vele lopen met volle bladen drank) en dat de Mexicaanse bouwvakker er hun wekelijkse pay check aan het inleveren waren onder het genot van een biertje en gokje.

Het Orleans casino ligt niet op de Strip en ligt afgelegen van de rest en het Rio en Palms casino liggen er wel in de buurt maar je moet hier dan alsnog met de taxi, uber of auto heen. Dit is ook meteen waarom weinig mensen dit casino bezoeken. Ooit heb ik hier 1000$ gewonnen met een loterij (tombola) en hier vele uren pokerend doorgebracht. Het is hier toch redelijk druk maar zijn voornamelijk locale mensen die in Vegas wonen en werken.

Het is wel een gezellig casino met vele moderne spellen en tafelgames! Mooie promoties en het eten is wat goedkoper dan in de luxe resorts aan de Strip. Ooit de slaapkamers gezien en waren niet bijzonder maar wel betaalbaar. Maar goed je wilt hier niet zitten omdat je altijd moet reizen of hier in dit casino moet blijven.

Orleans Casino ligt niet op de Strip en ligt een beetje afgelegen oostelijke ter hoogte van o.a. Excalibur en MGM. Een bezoekje aan The Orleans dien je dus wel te plannen met een ritje in de taxi, Uber of auto heen. Bekend van dit casino is het standbeeld van de muzikale alligators. Weinig toeristen zijn er te vinden hier, mede door de ligging en dus zijn het vooral lokale Amerikanen die hun vertier hier zoeken. Het spelaanbod is goed te noemen. Daarnaast zijn er diverse mogelijkheden om er een lekker hapje te eten, te denken valt aan de Oyster Bar, The Rib Loft of Asian Kitchen.

Daarnaast beschikt dit hotel/casino over en zwembad en fitnessruimte. Ook heeft men een eigen theater en kan men er ook een potje bowlen.

Helaas ligt het Orleans Hotel & Casino Las Vegas niet op de strip maar toch bestaat het al meer dan 25 jaar. Dit casino zet zich erg in voor haar klanten. Door het bieden van 10 verschillende hotelkamers kan je tegen meerprijs als een God leven.

Ze hebben verschillende tafelspelen zoals Keno, Roulette, Blackjack en laten we uiteraard de video slots niet vergeten. Het restaurant is erg uitgebreid. Je kan zowel een grote als een kleine snack eten. Regelmatig worden er ook sportevenementen georganiseerd in het Orleans Hotel & Casino Las Vegas. Trouwen is in dit resort ook mogelijk.

Normaliter gezien betaal je gemiddeld 100 dollar per nacht. Voor een 3 sterren hotel vind ik dit wel aan de prijzige kant. Door het coronavirus kan je het nu voor een schrale 20 dollar per nacht boeken. Dat zijn nou is prijzen…

Mijn eerste keer Vegas…

De eerste keer dat ik naar Las Vegas, en überhaupt de USA ben geweest was januari 2019.
Een kenner zal zeggen: januari? Niet doen want dan is het superdruk vanwege een grote beurs genaamd CES. Dat was exact mijn reden om naar Las Vegas te gaan. De CES of Consumer Electronics Show.

Ik ben werkzaam in de Tech branche en ben dus zakelijk naar de US afgereisd om de CES te bezoeken. Toen eenmaal duidelijk was dat ik naar Vegas ging begon de voorpret en ook het zoeken naar reis en accommodatie. Dit was een zakelijke reis dus moest dat niet al te gortig worden. Mijn eerste schreden op de Onetime website waren dan ook naar aanleiding van een zoektocht van wat nu precies ‘The Strip’ omvatte. Ik begreep ook wel dat dat één van de populaire spots zou zijn in Vegas en daarmee dus ook dure huisvesting. Nadat ik wist waar The Strip exact liep en welke hotels daaraan grensden kon ik het zoekgebied verplaatsen naar off-strip hotels en kwam zodoende uit bij het Orleans Hotel & Casino. Grote voordeel leek mij al meteen dat ze alles in huis hebben. Restaurants; voor elk wat wils zoals een bar om ’s avonds nog wat te kunnen drinken (ik reisde alleen) en uiteraard nog wat vermaak in de vorm van een casino en mogelijke shows.

Wat me als eerste opviel toen ik daadwerkelijk was aangekomen in het casino was de grootte. Wat een drukte en reuring. Ik was wel eens een aantal keren in Holland Casino geweest maar dit kende ik niet. Ik kwam er al vrij snel achter, terwijl ik met mijn koffers en laptop tussen de fruitatomaten door sjokte, dat bewegwijzering en routes nogal onduidelijk waren. Overduidelijk geënt op het binnenhouden van spelers. Na even zoeken had ik de receptie gevonden en kon ik inchecken. Nog te blue om meteen de ‘twenty Dollar trick’ toe te passen kreeg ik een kamer op de 10 verdieping aangeboden. Prima in mijn ogen. Lekker hoog, vast een mooi uitzicht. Inderdaad bleek dit zo te zijn. Eenmaal via de lift boven aangekomen (nadat ik weer een doolhof door moest met diezelfde koffers aan de hand en laptop om de nek) kwam ik aan op mijn kamer. Een ruime diepe kamer met twee Kingsize bedden. Wat me het eerste opviel; koud! Het was ijskoud op de kamer. De AC stond volle bak te loeien en eenmaal bij de thermostaat aangekomen stond dat ding in Fahrenheits uiteraard dus even converteren op de telefoon om een normale temperatuur in te stellen.

Na het uitpakken van de koffers en plaatsen van de laptop (met vooraf aangeschafte US plug power cord) eerst maar eens even gecheckt hoe het met de WiFi stond. Prima. Goed signaal. Verbinding kwam vlot tot stand na invullen van kamernummer en naam. Dit ging prima en was zeer bruikbaar voor het werken dat ik tussendoor ook nog moest kunnen doen.
Vervolgens ben ik naar beneden gegaan om de boel maar eens te verkennen. Vooraf in het vliegtuig had ik op mijn gemak de menukaarten van de diverse restaurants al gecheckt dus ik ging op jacht naar mijn eerste welverdiende biertje en een bijbehorende snack. Ik zou prima uit de voeten moeten kunnen bij de inpandige TGIF sportsbar en vond deze inderdaad relatief snel. Ik ging aan de bar zitten, bestelde mijn biertje en liet alles eens even rustig op me inwerken. Wat een ervaring was dat. De geluiden, het binnen roken, de mensen; sowieso het in Amerika zijn, én uiteraard nog een vermoeide kop van de vlucht waren een indrukwekkende combinatie. Na wat gegeten te hebben heb ik nog wat rondgelopen op de casinovloer en ben ik vervolgens naar mijn kamer gegaan; zeker weten doe ik het niet meer maar ik viel vrijwel direct in slaap.

Volgende dag, maandag, was voor mij een vrije dag. De CES zou dinsdags beginnen en ik had een dag om wat zaken voor te bereiden voor het beursbezoek en uiteraard kennis te maken met Las Vegas. Het Orleans Hotel & Casino ligt zo’n 2,3 Mijl lopen van The Strip af. Wat is nou 2,3 Mijl. Nou dat is bijna 3,5 km en daar loop je een klein uurtje op. Op dat moment kwam ik er wel achter; de US is geen land dat is ingericht op voetgangers. Vreemde types die je onderweg tegenkomt, rare onderdoortjes en oversteken (je moet de snelweg oversteken middel boven en onder een brug) en best wel vaak oversteken om van de ene naar de andere stoep te kunnen komen.
Goed; eenmaal aangekomen op the Strip voelde ik het toch wel redelijk aan de voeten. En toen moest de week nog beginnen.
Niet het typische Vegas bezoek want het weer was vrij koud voor de tijd van het jaar. Een winterjas aan dus.
Wat me opviel was dat het relatief rustig was op straat. Ik stond natuurlijk al om 8:00u vanwege de Jetlag buiten dus wellicht was het ook nog veel te vroeg voor het reguliere ‘leven’ maar dat was opmerkelijk.
Nadat ik de gehele strip ben afgelopen richting the Stratosphere stonden de blaren toch wel op de voeten dus ben ik met een Uber weer terug gegaan naar het hotel.
We kwamen in gesprek en de chauffeur vroeg of ik ’s ochtends met de gratis shuttle naar the Strip ben gegaan of met een andere Uber/Taxi. Ik zei: ‘nou eigenlijk heb ik gelopen’. Antwoord was duidelijk; You’re stupid because: ‘1. It is a big walk, 2. Drugs addicts under the bridge could have robbed you and 3. You’re stupid’. Duidelijk verhaal; loop dat stuk naar the Strip niet is het devies.

Eenmaal terug in het Orleans Hotel & Casino ben ik dan daadwerkelijk de casinovloer eens opgegaan. Nog steeds dat welbekende doolhof maar ik begon mijn route een beetje te vinden. Receptiebalie, naar de hotelkamer en de diverse restaurants zaten inmiddels een beetje in mijn systeem. Aankleding; leuk. Helemaal in Mardi Grass style. Inclusief de bediening. Leuke dames met bunnypakjes. Zeker geen onprettige aanblik kan ik je verzekeren; het is duidelijk wat de sollicitatiecriteria zijn. Ik kroop achter een $0.01 fruitautomaat. Nou dat heb ik geweten. Uren ‘lol’ voor een Dollar. Toen kwam ik er ook achter dat de drank, mits je aan het gokken bent, voor niks is. Uiteraard een fooitje voor de dame in kwestie blijkt wel de bedoeling. Dat leer je zo want als je niets geeft kijken ze je toch een beetje aan van; komt er nog wat van? Ik heb een avondvullend programma genoten door echt maar enkele Dollars te vergokken. Uiteindelijk heb ik er in mijn hele week nog geen $50.00 doorheen gedraaid; ik ben dan ook geen echte gokker.

Al met al vond ik het een mooi hotel, de kamers wel wat gedateerd en wat me verder nog opviel was dat de airco installatie, geplaatst op de lagere delen van het hotel, best wel veel herrie maken. Dat hoor je toch wel op de meeste kamers. Ook op 10 hoog.

Zou ik het hotel aanraden! Jazeker! Prijs/kwaliteit is prima; ook tijdens evenementen zoals de CES dus.
Als het ooit weer mag en er is weer een fysieke CES dan zou ik wel een hotel op the Strip kiezen omdat mijn reistijd in de ochtend aanzienlijk verkort. Dat scheelt me dagelijks vroeg vertrekken vanuit mijn hotel naar het Venetian/LVCC of Westgate Hotel waar de beurs wordt gehouden (en volgens mij zijn ze in de buurt van de Circus Circus een nieuw convention centre aan het bouwen dus dat zal in de toekomst ongetwijfeld gebruikt gaan worden.

Tot zover mijn korte review en ervaring van the Orleans Hotel & Casino in Las Vegas.