Brunsie blogt: chapeau voor Bayern München
Bayern München is de meest succesvolle voetbalclub in Duitsland in de 21ste eeuw. Recentelijk werd de club voor de tiende keer op rij landskampioen. Daarnaast werd de Champions League drie keer gewonnen en werd de club twee keer wereldkampioen.
Je zou verwachten dat Bayern München met die statistieken één van de populairste clubs van Duitsland zou zijn, maar het tegendeel is waar. Bayern is de meest gehate club van Duitsland. De reden daarvoor is de manier waarop Bayern hun succes behaalt.
Verzwakken van de concurrentie
Bayern heeft namelijk het versterken van het eigen team en tegelijkertijd het verzwakken van de concurrentie tot een kunst verheven. Bayern is een rijke club en kan zonder problemen grote transfersommen en dikke salarissen betalen.
Die miljoenen wenden ze niet aan om grote internationale sterren te contracteren zoals Real Madrid dat in het verleden heeft gedaan en zoals Paris Saint-Germain dat nu doet. Nee, Bayern heeft een andere tactiek. Het koopt de beste spelers van de concurrentie.
Robert Lewandowski was de spits die met Borussia Dortmund in het seizoen 2011/2012 landskampioen werd en er haast hoogstpersoonlijk voor zorgde dat de geel-zwarten in 2012/2013 de Champions League finale haalden. Door de Poolse spits over te nemen van Dortmund versterkte Bayern niet alleen zichzelf, maar deelde het Dortmund ook een ferme tik uit want zie Lewandowski maar eens te vervangen.
Hetzelfde deden de Zuid-Duitsers met Mario Götze, die inmiddels bij PSV speelt, en Mats Hummels. Spelers die excelleerden bij de grootste concurrent en dus gecontracteerd werden. Hummels werd nog wel basisspeler, maar voor Götze was de overstap naar Bayern niet per se een sportief succes. De maker van het enige doelpunt in de WK-finale in 2014 zat meer op de bank dan hem lief was.
Leegroven van RB Leipzig
Afgelopen zomer herhaalde Bayern deze strategie, maar nu met de nieuwe hoogvlieger RB Leipzig als doelwit. Succestrainer en kroonprins van het Duitse trainersgilde Julian Nagelsmann werd vastgelegd als de nieuwe oefenmeester en in zijn kielzog volgden de talentvolle Franse verdediger Dayot Upamecano en de multifunctionele Oostenrijkse aanvoerder van de rode stieren, Marcel Sabitzer.
Van RB Leipzig werd in de eerste seizoenshelft niets vernomen en de opvolger van Nagelsmann, de Amerikaan Jesse March, werd voor de kerstdagen alweer ontslagen. Missie geslaagd, kon men in München concluderen.
Deze manier van handelen zet in Duitsland kwaad bloed bij alles en iedereen die geen band met Bayern München heeft. Dat sentiment is op zich te begrijpen. Bayern gedraagt zich als een grote broer die speelgoed van de kleinere kinderen afpakt.
Vanuit Bayern is deze tactiek echter perfect te begrijpen en verdienen de beleidsmakers in München juist de complimenten voor het vlekkeloos uitvoeren van deze strategie. Je hoeft geen wereldsterren voor honderden miljoenen te contracteren om de Bundesliga te winnen, je moet alleen zorgen dat de concurrentie niet te dichtbij komt.
Geen windeieren
Dit alles heeft Bayern geen windeieren gelegd. De tienklapper aan landstitels alsmede het succes in Europa heeft voor een sloot aan inkomsten gezorgd. Niet alleen sportief, maar ook extra-sportief in de vorm van sponsoren die zich graag associëren met het succes van de club, de televisiegelden en de verkoop van merchandising.
Het financiële gat tussen Bayern en Borussia Dortmund is in tien jaar tijd gegroeid van 150 miljoen euro naar 350 miljoen euro in begroting. Ter vergelijking: het gat tussen Ajax en PSV in begroting is plusminus 75 miljoen euro.
Ajax bevindt zich op kleinere schaal in eenzelfde situatie als Bayern München. De Amsterdammers hebben veruit het meeste geld en het meeste (internationale) succes en zouden ook titels kunnen kopen.
Het talent van Mohamed Ihataren is nu via een wat vreemde omweg bij Ajax terechtgekomen, maar als de Amsterdammers zich voor dit seizoen gemeld hadden in Eindhoven en de gevraagde 15 tot 20 miljoen euro op tafel hadden gelegd, had er niemand vreemd van opgekeken.
Geen noodzaak om te verkopen
Ajax heeft dat niet gedaan omdat het net even anders werkt dan Bayern München. Ajax zal vanwege de plaats van de Eredivisie op de internationale voetballadder altijd genoodzaakt zijn om de beste voetballers te verkopen aan clubs uit grotere competities.
Bayern heeft dat niet. Bayern heeft niet de noodzaak om op te leiden en te verkopen. Zolang Bayern genoeg investeert in nieuwe successen, is het voor andere clubs onmogelijk om de concurrentiestrijd echt aan te gaan.
Het oogt misschien allesbehalve sportief, maar sec bekeken is het megaslim van Bayern doet. We hebben het hier over de top van het internationale voetbal. Daar gaat het niet om sympathie, er moet gewonnen worden.
Bayern hanteert een strategie die andere clubs maar wat graag zouden kopiëren. Daarvoor dient Bayern geen hoon, maar chapeau. Het zal de komende zomer in ieder geval niet van de gekozen koers afwijken. Het zal mij verbazen als de Bundesliga in 2022/23 een andere kampioen dan Bayern München krijgt.