Carrière in casinoland
Waar een bruin geworden krantenknipsel van een foto in de krant uit 1980 toe kan leiden.
geplaatst in 
Waar een bruin geworden krantenknipsel van een foto in de krant uit 1980 toe kan leiden.
Overigens een opname op dezelfde dag gemaakt als deze: https://www.onetime.nl/casino-nieuws/weemoed
Nieuwe boekenkast, dus eindelijk de dozen van moeder geërfde boeken van zolder gehaald om toe te voegen aan m’n persoonlijke bibliotheek. In een oud woordenboek zaten meer knipsels, maar deze sprak me het meest aan.
Direct zweven dan de gedachten naar herinneringen uit het avontuur, een baan in het casino. Eerder beschreven, maar wellicht brengen mijn herinneringen ook die van collega’s en gasten terug.
Onze instructeur in het vak van croupier was Heinz Rakuschan, prominent casinoman in Oostenrijk, door onze know-how partner naar Nederland gestuurd om ons het vak te leren.
Eén van de uitspraken die me zijn bijgebleven van ‘Herr Rakuschan’ is: “Binnen een jaar in dit vak is je hele leven veranderd, het casinoleven zal je beheersen, een geheel nieuw bestaan en je zult ook zelf veranderen.” Ik weet niet hoe dit bij anderen was, maar wat mij betreft was dit zeker ’t geval.
Hoewel ervaren als o.a. zeeman, sportman, demonstrateur op beurzen, bankemployée, kelner, PR man in autoverhuur en reisleider was dit werkelijk een ommezwaai.
Dagen, weken, maanden ‘aan tafel’ in het Haarlemse opleidingscentrum, buren leren, aligneren, ramasseren, dégageren, vervolgens simuleren, gevolgd door praktizeren en prakkiseren...
Niet alleen in de realiteit van de speelzaal werd je onderdeel van de machinerie, vooral ook tijdens pauzes werd het spel besproken, we leerden veel van onze collega’s uit het buitenland. Vooral als beginnend croupier keek je huizenhoog tegen de ervaren mannen op. Ja mannen, want Nederland was het eerste land waar een vrouw croupier kon worden!
Lange dagen, zware roosters, intensief leren en veel stress... Maar zodra we als familie bij elkaar kwamen werd de tafel afgeruimd en het roulettekleed uitgerold, zelfs met dunne schuimlaag er onder geplakt, om het ramasseren van de kleine speelgoedjetons te vergemakkelijken.
Een roulettewiel met een doorsnee van zo’n 30 centimeter en een heuse râteau! Vader had z’n eigen spel ontwikkeld, ‘orphelins met de buren’.. [Mocht als familie niet spelen in het casino waar ik werkte, maar had m’n rooster, zodat hij zich bij z’n vaste kameraden aan de tweetjes tafel kon voegen op tijden dat ik er niet was.]
Na opening van ‘Scheveningen’ betrapte ik de ondeugd een keer aan een tafel waar ik als sous chef de chef een pauze gaf. De 17 was gevallen, toen de collega op de winnende chevaux tikte zag ik tussen de menigte een bescheiden vinger claimen. ‘Zelfde spel meneer?’ Z’n lust en z’n leven, m’n vader speelde graag, helaas sinds 1982 niet meer onder ons...
Al na een tweetal jaar ‘aan tafel’ werden een paar jonge croupiers gevraagd om als instructeur te helpen in het opleidingscentrum. Ik was één der gelukkigen die ‘goed genoeg’ werd bevonden om nieuwe collega’s het vak bij te brengen voor de uitbreiding van het aantal casino’s.
In feite viel het maken van carrière op deze manier zwaar tegen! Toen ik na enige jaren terugkwam in de speelzaal bleken m’n generatiegenoten ruime salarisverhoging te hebben gehad, terwijl ik was ‘blijven hangen’...
Tevens waren er verschillende collega’s al gepromoveerd naar felbegeerde leidinggevende functies; ik mocht weer ‘aan tafel’ (overigens met veel plezier!).
Tijdens de periode waarin ik met verschillende collega’s het opleidingscentrum bemande aan de boulevard in Scheveningen bedachten we meerdere vernieuwingen aan de lesmethoden, waaronder werken met de computer!
Het interactief snel leren rekenen met behulp van een programma dat random winnende kansen op het tableau toonde (op een Commodore 64!).
[De capaciteit van een cassette met het programma was 64.000 bytes!]... Verder het werken met spiegels en video om de eigen performance te zien, en training voor beginnend leidinggevenden!
Na enige tijd in de speelzaal, inclusief promotie naar de functies sous chef, tafelchef en zaalchef kreeg ik de functie Coördinator opleidingen voor opening casino Rotterdam.
Dagelijks bijspijkeren van beginnende collega’s in het opleidingscentrum in de kelder van het Hilton, trainen van nieuwe medewerkers voor de speelautomaten en ontwikkelen van trainingen.
Was de functie die men voor me in petto had om het casino aan meer publiek te helpen.
