Mijn eigen casino in Roemenië
Onderstaand verhaal eerder geplaatst in het OneTime Magazine, maar bij deze nogmaals:
Cilinder en kogel
Als je voor het levende casinospel gebruik maakt van cilinder en kogel die door een mens worden bediend zijn er mogelijkheden om die te beïnvloeden. Meermaals gebeurde het mij en m’n collega’s dat er gasten waren die vroegen of we de cilinder wat langzamer wilden draaien. Door de jaren heen raakte ik regelmatig in de clinch met collega’s, die vonden dat we dat moesten doen om zoveel mogelijk fooi binnen te slepen. Maar velen zullen zich nog herinneren dat ik daar faliekant tegen was.
Behendigheid
Kansspelen zijn kansspelen, en geen kijkspelen. We herinneren ons wellicht nog de ophef die Golden Ten veroorzaakte, met rechtszaken en kamervragen als gevolg. Men beweerde dat dit een behendigheidsspel was, zodat niet aan de wet op de kansspelen behoefde te worden voldaan. Na jaren echter werd verklaard dat Golden Ten werd gespeeld alsof het een kansspel was, zodat de gelegenheden die dit spel exploiteerden moesten sluiten vanwege het ontbreken van een vergunning voor het aanbieden van casinospelen.
Een collega van het eerste uur:
“In de 70-er jaren van de vorige eeuw kregen de casino’s in Europa regelmatig bezoek van de heer P., een gesoigneerde Duitse gast, en zijn kompaan. Zo ook op een avond in maart 1979 in Valkenburg. De heer P. was bekend bij alle medewerkers, werd met alle egards behandeld en nam plaats aan de Franse roulettetafel met het hoogste maximum (500 gulden en plein) en wisselde 50.000 gulden in jetons.
Direct werden de meest ervaren croupiers aan deze tafel geplaatst want de gast was een grote speler en had een bijzondere wens: de roulette cilinder moest zo langzaam als maar mogelijk (en toegestaan) draaien en de kogel zo snel mogelijk. De gast observeerde het ronddraaien van de kogel en noemde op enig moment een nummer. Hierop zetten de twee razend snel dit nummer met 4 buren uit op de tafel tegen de maximuminzet.
Indien één van de negen geplaatste nummers winnend was gaf de heer P. steevast de dubbele inzet als fooi aan de croupiers. Daar de gast redelijk trefzeker was betekende dit dus een mooie bijdrage voor de tronc en dus het “troncpunt” aan het einde van de maand.
Deze avond liep echter niet echt winstgevend voor de gast; het ging de gehele avond op en af, maar de gast bleef bij iedere treffer zijn dubbele inzet als fooi geven.
Met als gevolg dat om 02.00 uur ’s nachts de heer P. met een “bescheiden” winst van 5.000 gulden naar huis ging, nadat hij bij de chasseurs (zaalbediende), controleurs en garderobe de nodige briefjes van 100 gulden had achtergelaten!
De tronc echter was gevuld met het onwaarschijnlijke bedrag van 104.000 gulden….”
Cilinder sneller
Eerder vertelde ik over m’n eigen casino, in Roemenië dat ik opende naast m’n BINGO activiteiten op 5 plaatsen door het land heen en op nationale TV. Met hulp van verschillende collega’s uit onze Nederlandse casino’s en een financiële deelname van een bekende casinofiguur slaagde ik er in m’n eigen casino te openen in de provinciestad Rimnicu Vilcea. In het plaatselijke hotel mocht ik de balzaal als casino inrichten. Ik kocht tafels, chips, sloffen, kaarten, camera’s enz. en sleutelde zelf met eigen handen het geheel in elkaar. Uiteraard startten we met het selecteren van medewerkers, die zich in grote getale meldden voor deze interessante job. We startten met de opleiding van een 60-tal medewerkers en na een maand of twee waren we klaar voor de opening. Verschillende collega’s uit Nederland hielpen me daarbij, met Helmut Pistora als instructeur. Een bekende Kardinaal opende het casino; waarmee ik er in slaagde om direct alle taboe’s en vooroordelen t.o.v. het casino de pas af te snijden. Tenslotte was de Kardinaal de directe schakel met het hemelse gebeuren, dus draaien!
Boeven
Tja, boeven horen bij casino’s, maar met al onze ervaring in de Bingo’s, waar ik bijna 100 beveiligingsmensen (allen ex commando of marinier) in dienst had en onze ingangen in hogere kringen moest dat geen probleem zijn. Uiteraard was het casino direct voorzien van een camerasysteem, alles van het merk Elro. (Ik had het spul in Nederland gekocht, invoerrechten betaald en 2400 km. door Europa meegezeuld. Toen bleek dat de fabriek in Roemenië stond). Voorbeelden van boeven zijn er genoeg, in ieder geval hadden we ook wapenvergunning voor onze beveiligers, die dan ook ‘armpit holstered’ waren.
Afpersing
Regelmatig was ik in m’n vrije tijd (werkte nog 100% als zaalchef in Rotterdam) in Roemenië. M’n bedrijfsleiding en directie was goed geïnstrueerd, maar had me toch regelmatig nodig. Ik kwam van het vliegveld, opgehaald door onze chauffeur en ging direct naar ons ‘Casino Royal’ , aan de grote tafel met de rode fauteuils zat een dreigend gezelschap, met een (toen bijzonder) telefoon open op tafel. “Of ik geïnteresseerd was in ‘protectie’”.. Aan de andere kant van deze telefoon was de grote ‘Big Boss’ die luisterde naar wat ik op deze vraag antwoordde. Me veilig voelende tussen onze eigen mensen, in ons goed beveiligde casino deelde ik het gezelschap mede dat ik zeer dankbaar was voor het aanbod, maar er geen gebruik van zou maken. Op een van de dagen kort hierna maakte een gast kabaal, en trok een pistool. Eén van onze ex commando’s had hem snel onder controle en gaf hem de keuze met de loop op z’n slaap. De rust keerde weer, maar ik als ‘grote baas’ had wél de taak om justitie te kalmeren, dus ruilde een zaalchefdienst in Rotterdam om de volgende dag naar Roemenië te vliegen. Van pogingen tot afpersing geen last meer gehad. (Wel bewoog ik me vanaf dit gebeuren altijd geflankeerd door 2 gewapende bewakers in Roemenië). In Rotterdam werd ik tijdens m’n werk in het casino door een gast aangesproken, die vroeg of ik een casino had in Roemenië. Verbaasd vroeg ik hem hoe hij daarbij kwam. Hij antwoordde: “Binnenkort krijg je een bod op je casino, weiger ’t niet.”
Marteling
De zaak draaide, maar de winsten vielen tegen; grote winnaars haalden flinke bedragen op; er werd gespeeld in US$. Met een reserve van $20.000 moest iedere klap opgevangen kunnen worden, maar dat bleek na enige maanden twijfelachtig. We moesten winsten uit de bingo gebruiken om het casino open te houden. Maar hoe was het mogelijk dat er zóveel werd gewonnen?
Eerder noemde ik dat ik faliekant tégen het langzaam draaien van de cilinder was; tenslotte was me her verhaal hierboven ruim bekend. Maar onze croupiers drááiden niet langzaam! Na onderzoek kwam ik er achter; slechts één croupier was steeds ‘van dienst’ bij een paar grote winnaars. De jongeman werd apart genomen en verhoord. Onze gespecialiseerde mensen kregen niets uit hem, tót hem werd gevraagd z’n mouwen op te stropen. Bleek dat hij onder de brandplekken zat op z’n armen, van sigaretten!
Nadat de jongeman er van verzekerd werd dat hij absoluut niets meer te vrezen zou hebben, gingen we (buiten openingstijd) naar de speelzaal. De jongeman zei: “Welk nummer wilt u dat ik draai?” — Doe maar 24.. Wat valt er? 24! “Wilt u het zelfde nummer nog een keer?” Weer 24. Deze test namen we hem een uur lang af, en op een paar missers na draaide hij wat hij wilde! Gelukkig kon hij ons duidelijk maken welke gasten het betrof. We werkten met gladde CARO cilinders, met diepe rand.
Nooit eerder hoorde ik een verhaal als dit hier boven, maar het is de volledige waarheid.
Epiloog
We hebben besloten om het casino te sluiten, tenslotte waren de bingozalen winstgevend; mijn ambitie om Holland Casino een ‘poepie te laten ruiken’ bleek iets te hoog gegrepen, maar de ervaring kan niemand me afnemen.
André Jansen
