Was de wedervraag toen m’n broer Harrie ’s avonds na een spannende etappe nog wat na-keuvelde met Michel Platini in hun slaapzak onder de vleugel van de Chessna waarmee Harrie vloog boven Parijs-Dakar. De vraag van Platini was: ‘Is de TOUR de France te koop?’
Broer Harrie was in dienst van de NOS als radioverslaggever voor het wielrennen na z’n carrière ‘op de fiets’ waarbij hij onder andere reed voor de toen ‘grote sponsor’ - de Franse ploeg SONOLOR Lejeune.
Buiten het wielerseizoen werd hij ‘op pad’ gestuurd voor presentaties als ‘raad waar ik sta’.
Niemand wist of weet (nu weten alle OneTimers het) dat de NOS werd betaald om verslag te doen van de deelname van Nederlanders aan de woestijnrace Parijs-Dakar, in het leven geroepen door Thierry Sabine in 1977.
DAF natuurlijk! DAF had als speerpunt de Brabantse vrachtwagen-transportondernemer Jan de Rooij, die een speciale truck had gebouwd om de wereldwijd bekende race te gaan winnen. Echter, de reglementen schreven voor dat alle materiaal en gereedschap ‘aan boord’ moesten zijn.
Nu hadden de NOS en DAF een deal gemaakt, laat een journalist de race volgen met een vliegtuigje. De verslaggever geeft dan door ‘hoe ’t zit’ in de race, én kan het reglement omzeilen door in de radio te roepen: “Dames en heren, wat is dát nou toch jammer, de truck van Jan de Rooij lag aan de leiding en heeft nu te kampen met wéér een gebroken wiellager. Hij bevindt zich in de woestijn van Mauretanië op … graden ZB en …graden NL.
De coördinaten werden doorgegeven aan de klaarstaande jet, DAF leverde het pakketje snel af aan de piloot en de jet liet het pakketje met de wiellagereen paar uur later het pakketje keurig op de afgesproken plek aan een parachute zakken in de woestijn.
Jan de Rooij won Parijs-Dakar. M’n broer deed dit verslag 7 jaar lang, haalde zelf z’n vliegbrevet en vloog dagelijks met vele andere vliegende machines ‘boven de race’.
* Op 13 januari 1976 was hij een dagje te gast in de helicopter van Thierry Sabine, op 14 januari crashte deze, met alle 5 mensen aan boord. Niemand overleefde de crash... Het verhaal over een overleden deelnemer aan de motorrace wiens stoffelijk overschot Harrie na wéken uit een land als Gambia kreeg schetst het beeld nog meer.
Michel Platini was een superster in Frankrijk, om dan samen de hele dag met een lunchpakket in een tweepersoons vliegtuig door te brengen, te slapen in de woestijn in een slaapzak onder de vleugel, maakt de tongen los.
Hoewel dit gebeuren ruim vóór 1998 was, toen Frankrijk voor ’t eerst WK werd, bleek wel duidelijk dat Platini de klappen van de zweep kende, Google maar! Op de vraag: ‘Is de Tour te koop?’ Kon Harrie ook voldoende helder antwoorden, in ieder geval konden beide heren elkaars betoog begrijpend knikkend aanhoren...
In het OneTime magazine schreef ik over m’n eigen casino in de Roemeense stad Rimnicu Vîlcea. Een geziene gast was een internationale voetbalscheidsrechter die in dezelfde stad woonde, Ion Crăciunescu. Hij speelde graag in mijn casino, en vertelde regelmatig over z’n avonturen.
Als Nederlander die een flinke werkgever was in zíjn stad (90 werknemers in Bingo en casino), en Roemeens sprak, werd ik door Ion gewaardeerd en ik vond het fijn dat een bekende Roemeen als hij me regelmatig opzocht voor een praatje. Helaas ging m’n casino ter ziele, maar ik kwam Ion weer tegen na jaren, in het Hilton van Boekarest.
Ik herinner me dat dit laatste moment naast de uitgewisselde beleefdheden vooral ging over een kwestie die toen speelde, namelijk de zeer twijfelachtige winst van Denemarken op Roemenië tijdens de kwalificatie van het EK in Portugal. De beslissing van de scheids was zó duidelijk partijdig dat de dienstdoende scheids nooit meer floot en bewaking kreeg van justitie.
De waarheid (volgens Crăciunescu) was dat deze scheids handelde in opdracht; Carlsberg Bier was hoofdsponsor van het toernooi, dus Denemarken móest deelnemen aan het eindtoernooi..
geplaatst in 
