Het prachtige EPT avontuur in Deauville

De European Poker Tour

De European Poker Tour (EPT) is een prestigieuze pokertoernooiserie die wordt georganiseerd in verschillende Europese steden. Het is een van de meest gerenommeerde en populaire pokerevenementen ter wereld. De EPT trekt zowel professionele pokerspelers als enthousiaste amateurs aan, die strijden om aanzienlijke prijzenpotten en de felbegeerde titel.

Gelanceerd in 2004, heeft de EPT zich snel ontwikkeld tot een prominent evenement in poker. De tournee omvat meerdere stops in diverse Europese locaties, waaronder bekende steden als Barcelona, Londen, Praag en Monte Carlo. Elk toernooi biedt spelers de mogelijkheid om hun vaardigheden te testen en te concurreren tegen enkele van de beste pokerspelers ter wereld.

De European Poker Tour is niet alleen een gelegenheid om te spelen, maar ook een platform voor de groei en ontwikkeling van de pokercultuur in Europa. Naast het hoofdtoernooi worden er vaak nevenevenementen georganiseerd, zoals high roller-toernooien, sit & go's en cashgames, waar spelers van alle niveaus aan kunnen deelnemen.

De EPT staat bekend om zijn professionele organisatie, hoge spelersniveaus en de opwinding die gepaard gaat met elke stop op de tournee. Het trekt spelers van over de hele wereld aan en heeft bijgedragen aan de popularisering van poker als een competitieve sport in Europa. Met zijn uitdagende toernooien en levendige sfeer is de European Poker Tour uitgegroeid tot een iconisch evenement binnen de pokerwereld.

Op weg naar glorie

Onze avontuurlijke reis begon in Diemen, waar we met vijf enthousiaste Nederlanders in de auto stapten om de lange weg naar Deauville af te leggen. Onderweg beleefden we verschillende avonturen, zoals het verdwalen en zelfs het onverwachte oponthoud bij de douane. Ondanks deze kleine tegenslagen hielden we de moed erin, vastberaden om ons doel te bereiken.

Eenmaal aangekomen in Deauville vonden we onderdak in een eenvoudig, maar gezellig hotel in de nabijheid van het prestigieuze casino. Onze focus lag volledig op het hoofdtoernooi, waar maar liefst 243 spelers aan deelnamen. Opvallend was het grote aantal Franse spelers, die vaak erg emotioneel waren en gemiddeld gezien niet het beste spel lieten zien.

Het was echter de top van het toernooi die gedomineerd werd door buitenlandse spelers. Uiteindelijk wist Brandon Schaefer de titel te veroveren, met een indrukwekkende prijs van anderhalve ton en een ticket voor de finale van het EPT-seizoen. Daar behaalde hij een geweldige tweede plaats, wat hem maar liefst vier ton opleverde!

Onze goede pokervriend Peter Dalhuijsen wist een prachtige veertiende plaats te behalen, maar er zat zoveel meer in het verschiet. Hij zal nog lang nadenken over de onfortuinlijke bad beat die Brandon hem toebracht.

En hoe verging het mij tijdens dit pokertoernooi?

Mijn eerste EPT pokerervaring

De herinnering aan mijn eerste pokerervaring tijdens een EPT-toernooi staat nog vers in mijn geheugen gegrift, alsof het gisteren was. Nog geen 15 minuten nadat ik had plaatsgenomen aan de pokertafel, hoorde ik het nieuws dat de eerste speler al uit het toernooi was gevlogen. Het was Ed de Haas, die gefrustreerd door de gangen richting het casino liep. Hij was er snel uit en was er duidelijk ziek van.

Niet veel later kreeg ik pocket koningen gedeeld en besloot ik een grote raise te maken. Het was nog maar het eerste level van het toernooi en vol enthousiasme wilde ik de pot oppakken. Ik kreeg twee callers en de flop bracht een onschuldige 2-3-8. Na een flinke inzet van mijn kant op de flop, bevond ik me plotseling heads-up tegen een onbekende speler.

Op de turn verscheen een kaart die geen bedreiging vormde en de river bracht een 10. Na opnieuw een grote inzet kreeg ik een re-raise te verduren en uiteindelijk besloot ik mijn hand niet weg te gooien. Helaas verloor ik deze monsterpot, omdat mijn tegenstander een set had gehit op de flop.

Een paar handen later was het ook voor mij gedaan, kansloos uitgeschakeld in het toernooi. Die week heeft me veel geld gekost, mede doordat er ook een casino aanwezig was waar ik mijn andere pokervrienden kon aanmoedigen.

Het was een bittere teleurstelling dat ik door een slecht gespeelde hand mijn grote droom om hier te schitteren zag vervagen. Angstig geld en mijn gebrek aan ervaring in zo'n professioneel toernooi hebben me de das omgedaan, en binnen een uur bevond ik me bij de bar, waar ik mijn frustraties deelde met Ed.

Het mag dan wel een teleurstellende ervaring zijn geweest, maar het heeft me geleerd dat poker een spel is van ups en downs.

Een episch slot: mijn terugkeer naar de EPT in Deauville

Het was een week vol avontuur, waarin ik samen met mijn pokervrienden, waaronder Abel Meijberg, een jongensdroom waarmaakte. Dit zou het begin worden van een langdurige pokersessie die zou voortduren tot 2010.

Het was echter ook het jaar waarin ik afscheid zou nemen van de pokerwereld, maar niet voordat ik nog een aantal gedroomde pokertoernooien zou spelen. En natuurlijk stond de EPT in Deauville weer hoog op mijn verlanglijstje.

Vijf jaar na die bewuste hand met mijn pocket koningen, zou ik nu in mijn sportauto afreizen naar Deauville en verblijven in het prachtige Grand Hotel, waar tevens het prestigieuze EPT-toernooi plaatsvond. Met maar liefst 768 spelers en een indrukwekkende eerste prijs van meer dan 1 miljoen euro, was het een bijzonder moment om terug te zijn op de plek waar het allemaal begon op internationaal niveau.

Vastberaden om mijn beste spel te spelen, ging ik de strijd aan. Uiteindelijk eindigde ik op de 44e plaats, wat goed was voor een bedrag van ruim 13.000 euro. Het voelde als een overwinning op mezelf om mijn Deauville-avontuur op een positieve noot af te sluiten. Het was een plek waar ik nooit meer naar terug ben geweest, maar ik koester de herinneringen aan deze bijzondere reis.

De EPT in Deauville heeft voor altijd een speciaal plekje in mijn hart. Het was niet alleen een toernooi, maar ook een symbool van mijn persoonlijke groei en ontwikkeling als pokerspeler. Ik heb geleerd om te genieten van de ups en downs van het spel, om vastberadenheid te tonen en mijn beste spel neer te zetten, zelfs in de meest uitdagende omstandigheden.

Hoewel ik afscheid heb genomen van de pokerwereld, zal ik altijd terugdenken aan mijn tijd op de EPT in Deauville als een episch hoofdstuk in mijn pokerreis. Het was een moment van triomf, zelfontdekking en kostbare herinneringen.