Casino humor
Grappige incidenten in het Holland Casino’s door de jaren heen
geplaatst in 
Grappige incidenten in het Holland Casino’s door de jaren heen
Blackjack … German customer wants another card . Dealer waits and waits. Customer ” when will I get my card ?” Dealer “When I get my fathers bike back !!” Zaal Chef sends dealer to upstairs .
What a Joke !!!
Bijna elke dag kwam een Duitse gast, oud, lang en kale kop.
Op een dag kom onze Duitse gast met een wond boven op z’n kale kop.
Toen croupier Piet dat zag draait hij naar me (tafelchef) toe en zegt: ”hij heeft zijn puntmuts verkeerd opgezet’’ ik kon mijn slappe lach 1/2 uur niet houden..
Als controleur moesten wij soms het legitimatiebewijs van een persoon vragen bij zijn /haar entreekaart. Ooit vroeg ik (per abuis?) aan een Duitse gast … Sie haben den auswitch dabei?
In de beginjaren liep alles op z’n boerenfluitjes. We deden allen ons best om zo goed als mogelijk voor de dag te komen. Het was een dienst als geen andere, alleen vandaag trad een nieuwe zaalassistent in ons midden om ons te ondersteunen.
Paul een beetje uitgelegd hoe hij de cilinders moest poetsen zonder een vlekje te maken op het vilt. Met alle precisie deed hij zijn best in woord en daad PPPPPFFFFFF. (Hij blééf lullen).. Nu al dacht ik als dit maar niet de hele dag doorgaat. Ik stelde dan ook voor aan Paul om ff diep adem te halen en tot 100 te tellen. Een moment van rust in de oase. Tot mijn verbazing woonde hij ook nog tegenover mij maar kende hem niet.
Zo, de cilinders waren klaar en ook de interne dienst vertelde me, daar ga je wat mee krijgen. Die heeft geen seconde zijn kwebbel gehouden. Ik beaamde de uitspraak maar moest er maar mee leven. Vervolgens de kassa in gegaan om daar de tassen klaar te zetten van de geplande kassa’s die open gingen die middag. En hij maar praten en praten, hij vergat soms te ademen.
Paul had ook wel door dat alles wel een beetje losjes was met wat we aan werk deden. Ik zou hem de komende drie dagen inwerken, maar had nu al zoveel info gekregen dat ik het eerste jaar wel verder kon. Om 15.00 uur komt versterking erbij en dan kan ik ook een ruimere pauze nemen want ik kon hem niet alleen in de zaal laten. Het was alsof hij al jaren in het casino werkte en ging dan ook met jan en alleman staan praten. Geen gast in de buurt dan maar een zaalchef die ‘z’n gepraat moest aanhoren. De meest onzinnige verhalen rolden als een draaiorgel uit zijn mond.
Ik was het al zo zat dat ik hem naar Hans Otto stuurde waarna ik op afstand stond te kijken wat er ging gebeuren. Na zeker een minuut of 10 haalde Hans Otto zijn schouders op en keek in een ooghoek naar mij waarna ik het uitbrulde van het lachen. Hij wist ook wat hem te wachten stond en Paultje ging maar door met praten en praten. Tot ik Hans Otto hoorde zeggen na dik 10 min:
“Herr Van Der Molen sehen Sie die Tische? Wenn Sie nicht schnell was tun dann landen Sie dort mit Ihren dicken Hintern.”
Later een kort overleg gehad met Hans Otto en we moesten morgen maar eens iets uithalen zodat hij wat rustiger zou gaan worden. Dag erna dienst begin om 12.00 uur en ja hoor de herhaling van de dag ervoor. Nu was Hans Otto er ook bij om 13.00 uur en we gingen hem wel ff klein krijgen. Zo hebben we hem verteld dat we op toerbeurt de auto van de directeur schoon moesten maken. Dus stuurde we hem naar Directeur Peter Werres toe om zijn Saab onderhanden te nemen. Emmertje met materiaal en daar ging hij sleutel halen, waarop we dachten dat hij zo terug was, maar niets was minder waar. Peter Werres kwam verhaal halen in de zaal bij me. Hij lachte en zei: “Dat is weer wat voor jou hè Vinck?” Maar ik werd ondersteund door Hans Otto en Peter ging weer aan het werk. Een uurtje later Paul was weer in aantocht. Ik vroeg: “ Jee, wat ging dat snel, heb je ook alles gedaan ?” “Ja hoor, de auto was niet zo vies”, vertelde hij ons.
Ga nu naar de technische dienst Ed Jansen om Rateauvet te halen. Daar ging Paultje dan naar Ed toe om Rateauvet te halen. Maar belande bij de beveiliging om te vragen aan Peter Ramakers waar Ed was voor het vet. Die werd opgepiept en Paul moest die in de winkel gaan halen in het dorp. Hij meldde zich netjes af en ging de deur uit het dorp in. Ben vervolgens weer aan het werk gegaan en we hebben kort gelachen met elkaar. De tijd verstreek en we waren inmiddels al 5 uur later maar Paul was nog niet terug. Hans Otto zei tegen me: “Henk, heb jij Paul nog gezien?” Waarop ik antwoordde: “Ik wilde het net aan je vragen.” Wij lachen, maar we waren ook wel een beetje ongerust. ‘Jee, waar is die gozer, het was inmiddels 19.00 uur en de wisseling van de wacht was er.
Stond op het punt om naar huis te gaan, komt Paul de kleedruimte binnenlopen. Hij was zo dronken als een tor en sprak met dubbele tong.
Maar hij was wel zo bij dat hij zei: “Jullie sturen me nooit meer weg voor Rateauvet te halen.” Hik hik
