Wie regelmatig een bezoek brengt aan een casino, heeft ze vast weleens zien liggen: kleine witte papiertjes met een barcode erop. Voor velen slechts afval, maar voor sommigen een potentiële vondst. Deze papieren zijn cash-out tickets vouchers waarop een bedrag staat dat een speler heeft uitgecasht, maar nog niet bij de kassa heeft verzilverd. En geloof het of niet: er bestaan hele groepen mensen die er op jacht naar gaan.
Vroeger spuugden gokkasten nog klinkende muntjes uit bij winst. Tegenwoordig gebeurt dat niet meer. De meeste casino’s van het Holland Casino tot Las Vegas werken met een ticket-in/ticket-out-systeem (TITO). Win je geld, dan krijg je een printje met daarop het bedrag dat je kunt laten uitbetalen bij een terminal of bij de kassa.
Toch nemen veel spelers de moeite niet om hun kleine bedragen uit te cashen. Wie bijvoorbeeld een ticket heeft van €1,12, krijgt bij de automaat een briefje van tien euro en een nieuwe voucher van €1,12 voor het restbedrag. En dat kleine papiertje? Dat verdwijnt vaak op de grond, blijft in de gleuf zitten of wordt simpelweg vergeten.
In de meeste casino’s is dat probleem netjes opgelost. Vaak vind je bij de uitbetaalautomaten een doorzichtig bakje waar je jouw resterende voucher in kunt doneren aan een goed doel. In sommige buitenlandse casino’s zoals in Las Vegas kun je het bedrag zelfs direct via de terminal schenken aan een goed doel. Een win-win-situatie: geen verspilling van papier, minder rommel en een blije organisatie die het geld ontvangt.
De ‘silver diggers’ van de casinowereld
In Las Vegas, Macau, maar ook in Nederland, lopen er mensen rond die je gerust ‘voucherjagers’ of ‘silver diggers’ kunt noemen. Zij struinen de casino’s af op zoek naar vergeten cash-out tickets of openstaande saldo’s op gokkasten.
Sommigen doen dat uit nieuwsgierigheid, anderen om wat bij te verdienen. In de praktijk levert het zelden meer op dan een paar euro per uur, maar voor een kleine groep is het een soort hobby geworden een sport zelfs.
Soms vinden ze een ticket van een paar euro, soms slechts wat kleingeld of een gratis drankje. Het is een wereldje op zich, waar vooral mensen uit de onderkant van de samenleving een klein gelukje proberen te vinden tussen het gerinkel van de gokkasten.
Officieel niet. Een cash-out ticket behoort toe aan de speler die het heeft uitgecasht, of als dat niet duidelijk is aan het casino zelf. Wie een gevonden voucher inwisselt, riskeert in theorie een waarschuwing of zelfs een verbod. Hetzelfde geldt voor het leegspelen van saldo’s die nog openstaan op een kast van een andere speler.
Toch wordt er in de praktijk vaak een oogje dichtgeknepen, zeker als het om kleine bedragen gaat. De meeste casino’s zien het als een vorm van ‘gevonden geld’, zolang er geen sprake is van misbruik of agressief gedrag.
Sommige moderne videoslots hebben inmiddels een ‘last chance’-functie ingebouwd.
Heb je nog maar €0,15 op je saldo staan terwijl de minimale inzet €0,75 is? Dan kun je met één druk op de knop nog een laatste kans-spin doen. Een soort loterij: één op de vijf keer win je een extra spin, anders verlies je het restgeld. Slim bedacht het voorkomt dat er overal minuscule saldo’s blijven hangen.
Wie goed kijkt, ziet dat de casinovloer barst van de kleine menselijke verhalen. Van spelers die een restbedrag doneren aan een goed doel tot mensen die juist op zoek gaan naar wat anderen laten liggen.
Die jacht op verloren vouchers is een fascinerend verschijnsel een stille handel die zich afspeelt tussen de flitsende lampen en rinkelende geluiden. Je wordt er niet rijk van, maar je krijgt er wel een inkijkje in de unieke micro-economie van het casino.
geplaatst in 
