Ik weet niet hoe het met anderen zit, maar als ik mijn huis opruim en ergens een verdwaalde casinochip tegenkom, dan voel ik meteen dat bekende kriebeltje: daar ben ik geweest daar heb ik gespeeld, daar heb ik iets meegemaakt. Zo’n klein schijfje klei of kunststof, maar het zit bomvol herinneringen.
Casino chips zijn er werkelijk in alle soorten en maten. Elk casino geeft zijn eigen fiches uit, met eigen kleuren, beelden, reliëf, en zelfs speciale edities. In Las Vegas, Macau, Monte Carlo, Rozvadov, of een klein lokaal casino ergens in Europa ze hebben allemaal hun eigen munten. En dat maakt ze voor mij en heel veel andere gokkers en toeristen een ultiem verzamelobject.
Het goede nieuws: het is kinderlijk eenvoudig.
De beste en meest beleefde manier: Ga naar de cage (cashier) en vraag vriendelijk of je een paar chips van $1 (of €1/€5) mag kopen voor je verzameling. 9 van de 10 keer doen ze dit gewoon. Geen gedoe, geen spel nodig, gewoon even glimlachen.
Je kunt ook bij een speeltafel zoals blackjack of roulette een chip “overhouden”, maar daar verwachten dealers vaak dat je ook heel even speelt al hoeft dat niet per se. Toch is de cage meestal het makkelijkst en meest relaxed.
Maar let op!
Neem nooit chips mee vanaf de roulette zelf. Die chips hebben geen waarde buiten de tafel, zijn per kleur uniek voor die speeltafel, en worden absoluut níet gewaardeerd als je die mee naar huis neemt. Het staat ook nooit op welke dominatie ze hebben, omdat ze alleen aan die specifieke tafel gebruikt worden.
Ik vind het prachtig dat een casinochip zo’n tastbaar bewijs is van een bezoek. Van elk casino in Las Vegas waar speeltafels staan heb ik er eentje. Ik heb nog chips van casino’s die allang verdwenen zijn zoals The Riviera, Stardust, Sahara, en het oude O’Sheas.
Dit jaar nam ik nog een prachtige €5-chip uit Monte Carlo mee naar huis. En ergens in een lade liggen mijn Macau-chips, inclusief dat speciale setje met oude casinobetaalmuntjes met afgeschreven dominaties.
Soms krijg ik van vrienden zelfs opdrachten mee:
“Armijn, neem je een chip mee van het casino waar je heen gaat?”
En eerlijk… ik doe het graag.
Een casinochip is in principe gewoon geld. Maar alleen zolang het casino bestaat en die serie nog geldig is.
Casino's vernieuwen regelmatig hun chips, vooral wanneer er nieuwe beveiligingsmaatregelen komen: hologrammen, RFID-tags, UV-markering, unieke randen, noem maar op.
Oude chips worden dan ongeldig. Weg waarde.
En soms gaat een casino gewoon failliet of verdwijnt het van de Strip. Dan is zo’n chip geen betaalmiddel meer, maar wordt het een stuk geschiedenis. Soms waardeloos, soms juist gewild door verzamelaars.
Een van de bekendste chip-verhalen ooit speelde zich af in het Bellagio in Las Vegas.
In december 2010 reed een man op een motor (volledig in helm en outfit) het terrein van het Bellagio op. Hij rende naar een craps-tafel en griste een enorme stapel dure casinochips mee onder andere $25.000 en zelfs $100.000 chips.
De buit: ongeveer $1,5 miljoen aan chips.
Er was alleen één probleem:
Die chips zijn inwisselbaar, maar alleen als je kan aantonen dat jij ze eerlijk hebt verkregen.
En de serie van die chips wordt door het casino exact bijgehouden.
Bellagio besloot direct na de overval de complete chipserie in te trekken en ongeldig te maken.
Met andere woorden:
Alle chips uit die serie, inclusief de gestolen exemplaren, werden waardeloos.
De overvaller werd later gepakt toen hij probeerde een paar chips in te wisselen via iemand anders maar de echte klap was al eerder gevallen. Het casino had hem effectief buitenspel gezet door simpelweg de waarde van zijn buit naar nul terug te brengen.
Een prachtig voorbeeld van hoe casinochips tegelijkertijd waardevol en kwetsbaar zijn.
Casinochips zijn meer dan geld.
Ze zijn tastbare herinneringen.
Een souvenir van avontuur.
Een bewijs van aanwezigheid.
Een stukje geschiedenis in je handen.
Ik kan uren door mijn verzameling bladeren.
Elk chipje vertelt zijn eigen verhaal.
Het casino waar ik voor het eerst craps speelde.
Het casino dat niet meer bestaat.
Het casino waar ik wel won.
Of juist dramatisch verloor.
Het casino waar ik met Renate lachte tot diep in de nacht.
Of waar ik met vrienden door de deur liep, klaar voor nieuwe verhalen.
Er zijn wereldwijd duizenden casino’s, dus mijn verzameling zal nooit compleet worden.
Maar dat hoeft ook niet.
Het gaat om het gevoel dat kleine stukje magie dat je meeneemt in de vorm van een chip.
En dat maakt deze hobby misschien wel zo mooi.