‘Wie had dat gedacht… van golfbaan naar bijbaan.’ Het is één van de commercials uit de serie van Telfort die meer dan tien jaar geleden gestart zijn. In de commercials staat ex-miljonair Hans met zijn gezin centraal, die in de crisis hun vrijstaande villa verruilen voor een huurflat.
geplaatst in Over knaken
, Online casino
door
OneLuckyLady
Hans lijkt het allemaal wel leuk te vinden en wisselt zijn golftenue in voor een werkkloffie bij een kiprestaurant, zijn BMW voor de stadsbus en een tropische vakantie voor een zwemparadijs. De reeks was goed bedacht en bleef vooral lekker hangen.
Wat dit alles met een blog voor Onetime te maken heeft? Ik moest eraan denken toen ik afgelopen week in een vijfsterrenhotel op Ibiza aan het zwembad lag. Want in die dikke tien jaar sinds lancering van deze commercial-reeks, maakte ik een ontwikkeling de andere kant op door. En soms is het goed om eens stil te staan bij hoe goed we het hebben.
Laat me je even dik 10 jaar teruggaan in de tijd. Regelmatig had ik niets anders meer in huis dan brood met pindakaas, en weinig budget over om boodschappen te doen. Ik tankte mijn auto vrijwel nooit vol, omdat ik met die €50 ook weer voor een week of misschien wel twee eten kon kopen.
Het kwam dus wel eens voor dat ik met een lege tank kwam te staan omdat ik het net te krap had ingeschat. Maar, ik had een auto (een oudje), een dak boven mijn hoofd en ben nooit zonder eten naar bed hoeven gaan. Het was weliswaar een tijd van eindjes aan elkaar knopen maar ik redde het altijd wel weer, al was het soms op een creatieve manier.
De reden van de relatieve armoede (het kan tenslotte altijd erger) waren een flinke schuld uit een eerdere relatie en een buurvrouw die de post in de gezamenlijke brievenbus stelselmatig weggooide – waardoor ik rekeningen mistte en vaak herinneringskosten moest betalen. Een oude auto kost ook elke maand en elk jaar flink geld aan onderhoud; dat hielp ook niet mee maar ik had hem nodig.
Ongeveer 10 jaar geleden was daar de eerste omslag. Ik vond een nieuwe baan die beter betaalde en waar ik echt op mijn plek zat. Het probleem met de buurvrouw werd eindelijk aangepakt en ik maakte afspraken met schuldeisers. Met hulp kon ik een nieuwe auto – een Peugeot 107 waar weinig luxe aan zat maar die wel deed wat ie moest doen, zonder extra kosten – aanschaffen en mijn leven kwam op de rit. Ik kon zelfs wel eens op vakantie, daar moest ik wel moeite voor doen maar toch.
Wie mij nu op social media volgt en de verhalen via Onetime een beetje meekrijgt, weet dat je me een luxepoes mag noemen. En dat is de afgelopen jaren alleen maar erger geworden, want als je de luxe eenmaal mee mag maken, is het lastig om daarna met minder genoegen te nemen.
Twee – of nog liever drie – keer per jaar op vakantie? Daar draaien we onze hand niet voor om. De 107 is inmiddels ingeruild voor een spiksplinternieuwe Fiat 500e, cabrio uiteraard, met alles erop en eraan. Dat het een tweede auto is nemen we maar voor lief.
We wonen inmiddels 5 jaar in een koophuis aan het water, op een mooie plek in een fijne buurt. Toen we het kochten was het kielekiele en kon het allemaal net, nu verbazen we ons over hoe weinig we eigenlijk betalen hiervoor.
We eten in mooie restaurants en maakten onlangs kennis met een sterrenrestaurant. Het voelt decadent en dat is het natuurlijk ook. Want waar we in het nieuws horen dat steeds meer mensen, ook met een gemiddeld inkomen, moeite hebben om rond te komen, gaat het bij ons steeds beter.
Dat komt omdat we allebei een meer dan gemiddeld salaris hebben, relatief lage woonkosten en geen kinderen die flink wat geld kosten. Een nieuwe woning is energiezuinig, dus we hoeven niet hard te stoken om het in de winter warm te krijgen.
Maar ook hebben we bijvoorbeeld met winst van het verslaan van online casino’s ons dak vol laten leggen met zonnepanelen, waardoor wij op onze jaarrekening geld terugkrijgen – en dat zonder dat we maandelijks kosten hoeven te maken.
Ook lieten we onze woning twee jaar geleden opnieuw taxeren, waardoor de rente-opslag van onze hypotheek kon vervallen, iets wat gemakkelijk €1000 per jaar scheelt.
We geven het geld dus niet zomaar uit aan alleen maar luxe, we investeren ook in onze (financiële) toekomst. Er wordt gespaard, ik heb een arbeidsongeschiktheidsverzekering en zet geld apart voor een eigen pensioen. We kopen luxeproducten die waardevast zijn – of misschien zelfs wel meer waard kunnen worden.
Juist die balans is belangrijk, want ik weet maar al te goed dat het nooit gewoon is om zomaar geld uit te kunnen geven. Rekeningen worden nu op tijd betaald zodat er geen extra kosten bijkomen, een luxe die wanneer je het minder breed hebt, je niet altijd kunt veroorloven.
Ik ging van een (bij)baan en een leven waarin het eerder overleven was, elke maand, naar een leven waarin ik met regelmaat op de golfbaan sta, lekker op vakantie kan en waarbij we kunnen eten wat we willen, wanneer we willen. Om in Hans de ex-miljonair zijn woorden te spreken: "wie had dat gedacht?"
Financieel onafhankelijk worden kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld door het winnen van een jackpot - die ene Onetimer. Maar ook kleinere, mooie winsten kunnen een leuk potje vormen voor de extraatjes in het leven.
Let op: speel alleen met geld wat je kunt missen, want winnen is geen garantie!
